Pioneer 1
Z Wikipedii
| Pioneer 1 | |
 |
|
| Inne nazwy | Able 2, Thor-Able 2 |
| Zaangażowani | NASA, USAF (USA) |
| Indeks COSPAR | 1958-006 |
| Rakieta nośna | Thor Able I |
| Miejsce startu | Centrum Lotów Kosmicznych imienia Johna F. Kennedy'ego, USA |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Apogeum | 113 854 km |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 11 października 1958 (08:42:13 GMT) |
| Powrót do atmosfery | 13 października 1958 |
| Wymiary | |
| Wymiary | dł. całkowita 0,76 m śr. maks 0,74 m |
| Masa całkowita | 34,2 kg |
Pioneer 1 - niedoszła sonda Księżyca. Pierwsza misja NASA. Wystrzelony przy udziale US Air Forces. Miał osiągnąć orbitę okołoksiężycową i wykonać zdjęcia jego powierzchni. Misja nie powiodła się w całości. Trzeci stopień rakiety nośnej Thor Able wygenerował ciąg za mały do osiągnięcia orbity okołoksiężycowej. Statek wszedł na bardzo wydłużoną orbitę balistyczną. Dwa dni później (po 43 godzinach lotu, o godz. 3:46 UT) spadł do zachodniego Pacyfiku. Mimo to, zwrócił użyteczne dane na temat zewnętrznych pasów radiacyjnych okalających Ziemię.
[edytuj] Opis misji
Misją Pioneera 1 miało być badanie promieniowania jonizującego i kosmicznego, pola magnetycznego i mikrpmeteoroidów w sądziedztwie Ziemi i Księżyca. Z powodu awarii rakiety nośnej nie osiągnął drugiej prędkości kosmicznej. Wszedł na wydłużoną orbitę balistyczną na której przebywał 43 godziny. Awaria była spowodowana błędem programistycznym, który wywołał niewielki błąd w prędkości i kierunku lotu poszczególnych członów rakiety. Pierwszy człon uderzył w pozostałe, a drugi poleciał odchylone od 3,5 stopnia od właściwego kierunku. Pioneer 1 zwrócił niewielką ilość użytecznych danych naukowych dotyczących pasów radiacyjnych, przepływu jonów, oscylacji hydromagnetycznych pola magnetycznego (pierwsze w historii), gęstości mikrometeoroidów i międzyplanetarnego pola magnetycznego.
[edytuj] Budowa i działanie
Pioneer 1 składał się z dwóch sekcji w kształcie ściętych stożków stykających się szerszą podstawą z płaską sekcją cylindryczną. Cylinder miał średnicę 74 cm. Całkowita wysokość sondy wynosiła 76 cm. W zdłuż osi statku umieszczono silnik rakietowy z 11 kg stałego materiału pędnego. Górna sekcja stożkowa posiadała osiem małych silniczków odrzutowych. Po wyczerpaniu paliwa mogły zostać odrzucone od sondy. Układy napędu zasilała bateria alkaliczna, baterie srebrowe zasilały system telewizyjny, a pozostałe obwody były zasilane z baterii rtęciowych.
[edytuj] Ładunek
Całkowita masa ładunków Pioneera 1 wynosiła 17,8 kg.
- System TV skanujący w podczerwieni (rozdzielczość 1 mrad)
- Komora jonizacyjna
- Detektor mikrometeoroidów
- Magnetometr (do 5 μG)
- Wewnętrzny termistor
- Nadajnik radiowy 108,06 MHz do nadawania danych (dipol elektryczny - telemetria, 300 mW, dipol magnetyczny - dane z systemu TV; 50 W)
- Odbiornik radiowy 115 MHz, dla odbioru komend (dipol elektryczny)
Pioneer 0 • Pioneer 1 • Pioneer 2 • Pioneer 3 • Pioneer 4 • Pioneer P-1 • Pioneer P-3(X) • Pioneer 5 • Pioneer P-30(Y) •
Pioneer P-31 1(Z) • Pioneer P-31 2 • Pioneer 6(A) • Pioneer 7(B) • Pioneer 8(C) • Pioneer 9(D) • Pioneer E • Pioneer 10(F) •
Pioneer 11(G) • Pioneer H • Pioneer Venus 1 • Pioneer Venus 2
