Osjaków

Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1299 r. Przed 1446 r. wieś otrzymała prawa miejskie, nie rozwinęła się jednak nigdy w znaczący ośrodek miejski i utraciła je w XVII w. Od dawna pozyskiwano tu żelazo z rudy darniowej. W 1563 r. powstała pierwsza kuźnica. Jeszcze w okresie międzywojennym w okolicach Osjakowa (Józefina, Jasień, Czernice) wydobywano rudę i transportowano ją do huty "Kościuszko" i "Pokój" na Śląsku oraz do Częstochowy. W 1791 r. Osjaków był wsią dziedziczną Józefa Masłowskiego. W XIX w. należał do Psarskich herbu Jastrzębiec. Za udział w powstaniu styczniowym Józef Psarski i Władysław Ostrzycki z Osjakowa zostali zesłani na Sybir. Przed II wojną światową 60% mieszkańców stanowili Żydzi. Wieś żyła z rolnictwa i handlu. Układ przestrzenny wsi zachował typowe cechy miejskie. Centrum stanowi rynek.

[edytuj] Zabytki

Neogotycki kościół św. Jadwigi wzniesiony został w latach 1912-1914 na miejscu poprzednich: z 1522 i kolejnego z 1649 r. W kościele m.in. późnogotycka chrzcielnica z XVI w. Zachowała się też była synagoga. W centrum wsi stoi pomnik poświęcony ofiarom ludobójstwa niemieckiego. Na cmentarzu mogiła powstańców poległych 17 marca 1863 r. w bitwie pod Radoszewicami oraz mogiły ofiar niemieckiego terroru.