Z Wikipedii
Obrona Philidora – debiut otwarty, oznaczony kodem ECO C41 i charakteryzyjący się posunięciami 1.e4 e5 2.Sf3 d6, przy czym w trzecim posunięciu białe grają najczęściej d4. Obrona znana była od XVI wieku, lecz spopularyzowana została przez Philidora, uczącego, że posunięcie 2 ..Sc6 jest słabsze, bowiem zagradza drogę pionowi c. W odpowiedzi na 3.d4 Philidor grał kontrgambit 3 ..f5. Praktyka turniejowa nie potwierdziła tej teorii: kontrgambit Philidora jest oceniany jako niepoprawny a obrona Philidora jako zbyt pasywna nie bywa często grana zaś rezultaty czarnych nie są zachecające. W pozycji po 3.d4 czarne mają, oprócz gambitu Philidora, do wyboru następujące kontynuacje:
- 3 ..e:d4 (prawdopodobnie najkorzystniejsze) i białe posunięciami 4.H:d4 lub 4.S:d4 utrzymują niewielką, lecz trwałą przewagę.
- 3 ..Sd7 wariant Hanhama, obecnie w tej redakcji zarzucony z powodu przejścia po 4.Gc4 c6 5.00 Ge7 6.d:e5 d:e5 7.Sg5 G:g5 8.Hh5 g6 9.H:g5 H:g5 10.G:g5 do bardzo trudnej końcówki (odchylenia od tego wariantu są dla czarnych także niezadowalające, białe mają liczne alternatywne drogi).
- 3 ..Sf6 wariant Nimzowitscha mający samodzielne znaczenie po 4e:d5 S:e4. Obecnie białe wolą grać 4.Sc3 i po 4 ..Sbd7 czarne przechodzą do solidniejszej wersji wariantu Hanhama, modnej obecnie także wśród silnych szachistów (grywa tak m.in. arcymistrz Łukasz Cyborowski)
[edytuj] Linki zewnetrzne
