Nikita Panin
Z Wikipedii
hrabia Nikita Iwanowicz Panin ros.Ники́та Ива́нович Па́нин) - (ur. 3 kwietnia 1718 w Gdańsku – zm.3 kwietnia 1783 w Petersburgu) polityk rosyjski, bliski współpracownik cesarzowej Katarzyny II, minister spraw zagranicznych Rosji w latach 1764-1780.
[edytuj] Życiorys
Urodził się w Gdańsku, jako syn rosyjskiego gubernatora Parnawy. W 1740 wstąpił do armii rosyjskiej. W 1474 został ministrem pełnomocnym w Kopenhadze, przeniesiony do Sztokholmu, gdzie kierował nieformalnie partią antyfrancuską w riksdagu. Po upadku jej wpływów, odwołany, został w 1760 ochmistrzem dworu carewicza Pawła.
W 1762 poparł przewrót pałacowy Katarzyny II. Jako nieformalny kierownik polityki rosyjskiej był twórcą tzw. Systemu Północnego, aliansu Rosji, Prus, Rzeczypospolitej, Szwecji i Wielkiej Brytanii przeciwko koalicji państw Burbonów i Habsburgów (Francja, Hiszpania, Austria). Był zwolennikiem utrzymaniu rosyjskiego protektoratu w Polsce i był przeciwnikiem jej rozbioru. Jednak zawiązanie konfederacji barskiej i wybuch wojny rosyjsko-tureckiej, zakończone I rozbiorem Polski przyczyniły się do upadku jego koncepcji politycznych i utraty wpływów na dworze Katarzyny II.