Niedepolaryzujące środki zwiotczające

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Niedepolaryzujące środki zwiotczające - leki mające duże powinnowactwo do receptora płytki końcowej i działające przez współzawodnictwo z acetylocholiną, którą wypierają z jej połączeń z receptorem. Następuje w ten sposób blokada impulsów biegnących z zakończeń nerwowych do włókien mięśniowych. Klinicznie wyraża się to zwiotczeniem.

[edytuj] Właściwości

Leki te mogą być stosowane w dawkach powtarzanych lub we wlewie ciągłym, co umożliwia ich zastosowanie w długich zabiegach chirurgicznych. Czas i siła działania zależa od stanu ogólnego chorego, jego wydolności metabolicznej i zdolności do wydalania leków. Ich działanie będzie wydłużone w niewydolności nerek. Leki z tej grupy odznaczają się dość długim działaniem, w zależności od leku może to być od 25 do 50 minut. U ludzi starszych czas działania może być wydłużony. Noworodki mogą być na te leki szczególnie wrażliwe, a starsze dzieci mogą wykazywać oporność na ich działanie.

[edytuj] Interakcje

Anestetyki ogólne, takie jak eter, halotan, enfluran, izofluran wzmacniają działanie tych leków. Niektóre antybiotyki mają działanie wzmacniające blok tych leków. Do tych antybiotyków należą: gentamycyna, streptomycyna, aminoglikozydy, amikacyna, linkomycyna, tetracykliny. Tak samo leki znieczulające miejscowo lidokaina, bupiwakaina. Odwrotnie działać będą glikosteroidy.

[edytuj] Działania niepożądane

Leki z tej grupy różnią się działaniami niepożądanymi. Większość uwalnia histaminę. Mogą wywołać obniżenie ciśnienia tętniczego krwi w związku ze spadkiem oporu obwodowego.

[edytuj] Odtrutki

Działanie tych leków może zostać odwrócone poprzez zastosowanie leków z grupy hamujących czynność cholinoesterazy. Stosowane są neostygmina i galantamina. Ze względu na bradykardię występującą po podaniu neostygminy należy jej podanie poprzedzić podaniem atropiny.