Muhammad Ibn Abd al-Wahhab
Z Wikipedii
Muhammad Ibn Abd al-Wahhab arab. محمد بن عبد الوهاب
pełne dane: Muhammad ibn ‘Abd al-Wahhâb ibn Sulaymân al-Tamîmi al-Hanbali
(1703 w Nadżadzie – 1792) – muzułmański teolog, twórca wahhabizmu.
Zawarł z nadżadzkim wodzem Muhammadem Ibn Saud pakt, według którego tereny podbite przez dynastię saudyjską będą przestrzegały czystego islamu. Pakt został wypełniony: w roku 1932 Abd al-Aziz ibn Saud, po zakończeniu podbojów terytorialnych, ustanowił nowe państwo – Arabię Saudyjską.
Szeich Muhammad ibn ‘Abd al-Wahhâb dążył do rozpowszechniania posłania o czystym Tawhîd (monoteizmie, którego naucza islam) i ostrzeżenia przeciwko shirk (politeizmowi) we wszystkich jego formach, takich jak np. przywiązanie do zmarłych, drzew, skał. W jego wierze, Muhammad ibn ‘Abd al-Wahhâb podążał drogą pobożnych Salâf i Tâbi’în (pierwszego i następnego po Proroku Muhammadzie pokolenia muzułmanów), na co wskazują jego książki i fatwy [orzeczenia prawne], jak również książki jego naśladowców spośród jego synów, wnuków i innych. Jego nauki były w zgodzie z Księgą Allâha (Koranem) i Sunną Jego Wysłannika (Proroka Muhammada). Źródło: http://63.175.194.25/index.php?ln=eng&ds=qa&lv=browse&QR=10867&dgn=4