Mistrz międzynarodowy
Z Wikipedii
Mistrz międzynarodowy – tytuł nadawany dożywotnio wyróżniającym się szachistom przez Międzynarodową Federację Szachową (FIDE). Na oznaczenie tytułu używa się polskiego skrótu mm lub międzynarodowego IM (ang. International Master).
Reguły przyznawania tytułu zostały ustalone przez FIDE w 1950 roku. W tym roku przyznano również grupie szachistów pierwsze oficjalne tytuły mistrza międzynarodowego za wcześniejsze osiągnięcia. Obecnie tytuł jest nadawany, gdy szachista w określonym czasie osiągnął trzy wartościowe rezultaty (tzw. normy) w turniejach międzynarodowych z udziałem mistrzów międzynarodowych i arcymistrzów. Tytuł może być także przyznany za inne osiągnięcia.
Mistrzowie międzynarodowi osiągają zazwyczaj ranking szachowy w granicach 2400 - 2500 punktów. Szachiści o rankingu powyżej 2500 punktów są arcymistrzami lub ubiegają się o ten tytuł. Według ewidencji FIDE w lipcu 2005 roku tytułem mistrza międzynarodowego mogło poszczycić się ponad 2500 szachistów, co stanowi około 0,25% liczby wszystkich szachistów, uczestniczących w oficjalnych rozgrywkach FIDE.
FIDE przyznaje również tytuły mistrzyni międzynarodowej (w skrócie mmk lub WIM), przeznaczone wyłącznie dla kobiet.
