Michalici

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Michalici
Pełna nazwa	Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła
Nazwa łacińska	Congregatio Sancti Michaelis Archangeli
Skrót zakonny	CSMA

Kościół	Kościół katolicki
Dewiza	''Któż jak Bóg! (łac.) Quis ut Deus'
Założyciel	Błogosławiony Bronisław Markiewicz
Data założenia	1897
Rok zatwierdzenia	1921
Liczba zakonników (rok)	332 (2006)
Liczba Polaków (rok)	213 (2006)
witryna zakonu

Zgromadzenia św. Michała Archanioła (CSMA – łac.Congregatio Sancti Michaelis Archangeli, popularna nazwa michalici) – wspólnota kapłanów i braci zakonnych założona na początku XX wieku przez bł. księdza Bronisława Markiewicza. Patronem Zgromadzenia jest św. Michał Archanioł.

Spis treści

1 Cele i zadania
2 Dzieła apostolskie
3 Formacja
4 Herb Zgromadzenia
5 Habit michalitów
6 Znani michalici
7 Parafie michalickie
- 7.1 Największe parafie michalickie
8 Dane teleadresowe
9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Cele i zadania

Działalność zgromadzenia koncentruje się na pracy wychowawczej wśród dzieci i młodzieży szczególnie zaniedbanej moralnie i materialnie. Zgromadzenie prowadzi kilka domów dziecka, oraz oratoria w których dzieci otrzymują fachową pomoc w nauce, w rozwiązywaniu własnych problemów wychowawczych, a często także posiłek. Pracy wychowawczej służą liczne kolonie i obozy wakacyjne, różne grupy i ruchy działające przy placówkach zakonnych, praca katechetyczna i duszpastersko-rekolekcyjna. W pracy duszpasterskiej michalici starają się nieść ewangelię środowiskom szczególnie zaniedbanym religijnie i w których działanie wymaga odwagi i samozaparcia. W działalności wychowawczej kładą nacisk na naukę pracowitości i oszczędności, wytrwałości, a także ukazywanie wartości i piękna życia, w którym człowiek stawia Boga na pierwszym miejscu. Na polu ewangelizacyjnym spore osiągnięcia ma Wydawnictwo Michalineum oraz czasopisma "Powściągliwość i Praca" oraz Któż jak Bóg!.

[edytuj] Dzieła apostolskie

Odczytując znaki czasu Zgromadzeni prowadzi różnego rodzaju posługi apostolskie:

wychowanie dzieci i młodzieży, zwłaszcza najbiedniejszej i osieroconej,
duszpasterstwo ze szczególnym uwzględnieniem ludzi materialnie i religijnie zaniedbanych,
rekolekcje i misje ludowe,
misje zagraniczne,
działalność wydawnicza,
budzenie i pielęgnowanie powołań kapłańskich i zakonnych,
inne aktualne dzieła miłosierdzia chrześcijańskiego.

[edytuj] Formacja

Formacja zakonna księdza michality składa się z następujących etapów:

postulat
nowicjat
klerykat

Postulat to wstępny etap formacji zakonnej. Trwa od kilku tygodni do roku (roczny postulat dotyczy głównie kandydatów na braci) i może się odbywać w każdym domu Zgromadzenia, chociaż najczęściej postulanci odbywają go w domu Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W tym czasie przełożeni przyglądają się postulantom, a postulanci życiu zakonnemu. Poznają modlitwy i zwyczaje zakonne, wdrażają się w rozwój życia duchowego.

Nowicjat Rozpoczyna się 8 września i trwa rok. Związany jest z małą miejscowością Pawlikowice obok Wieliczki. Nowicjuszami opiekuje się mistrz nowicjatu, wspomagany przez socjusza. Dbają oni o rozwój kandydatów na trzech płaszczyznach: duchowej, intelektualnej i fizycznej. Zgromadzenie posiada w Pawlikowicach spore gospodarstwo rolne, co gwarantuje możliwość urozmaiconych prac. Nowicjusze słuchają też wykładów na temat Pisma Świętego, duchowości, historii i Konstytucji Zgromadzenia. 8 grudnia nowicjusze otrzymują sutanny. Nowicjat trwa rok i kończy się egzaminem kanonicznym. Ostatnim aktem wieńczącym nowicjat jest złożenie pierwszych ślubów zakonnych. Potem co roku ponawia się śluby czasowe na okres jednego roku, by w końcu złożyć śluby wieczyste.

Klerykat Klerycy mieszkają w Krakowie, w domu przy ul. Kazimierza Wielkiego. Dojeżdżają codziennie na wykłady do Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy na Stradom. Przez pierwsze dwa lata alumni studiują głównie filozofię. Po drugim roku przerywają naukę i udają się na roczną praktykę wychowawczą. Pomagają w ośrodkach szkolnych, domach dziecka, oratoriach. Po powrocie z praktyki, przez następne 4 lata zgłębiają tajniki teologii. Studia kończą się obroną pracy magisterskiej na ostatnim, szóstym roku. Wtedy też kandydaci do kapłaństwa otrzymują święcenia prezbiteratu.

Bracia po postulacie i rocznym nowicjacie otrzymują dekret kierujący ich do pracy w jednej z placówek Zgromadzenia, gdzie nadal są zobowiązani do pogłębiania łączności z Bogiem. Okres pierwszych pięciu lat nazywany jest junioratem.

[edytuj] Herb Zgromadzenia

Herb ma kształt kolistej tarczy z polem dwudzielnym w słup. W pobocznicy prawej znajduje się czerwony miecz o głowni płomienistej, który jest atrybutem Św. Michała Archanioła i wyraża pierwsze hasło duchowości michalickiej "Któż jak Bóg". W pobocznicy lewej znajdują się trzy kłosy z lekka ku górze w lewą stronę, nad którymi umiejscowiona została lilia. Kłosy znane są heraldyce i symbolizują dobrobyt, bogactwo i oszczędność. Liturgia Mszy św. mówi o chlebie jako owocu pracy rąk ludzkich. Lilia jest starym emblematem godności królewskiej i książęcej. W wymiarze duchowym wskazuje na czystość i niewinność, a więc dobrze koresponduje z cnotą powściągliwości, dla której nie wypracował się odrębny symbol. Te dwa znaki: kłosy i lilia, oddają drugie hasło michalickiej duchowości - "Powściągliwość i Pracę". Herb został zaprojektowany przez p. Adama Hanczakowskiego w jego pracy dyplomowej, pisanej w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i całkowicie mieści się w kanonach kościelnej heraldyki.

[edytuj] Habit michalitów

Habit michalitów stanowi czarna sutanna bez zewnętrznych guzików, przepasana czarnym pasem. Nowicjusze otrzymują sutannę już w grudniu (zwyczajowo 8 grudnia), w trakcie nowicjatu.