Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka
Z Wikipedii
Odbyła się ona w dniach 25 – 28 sierpnia 1988 roku. Organizatorami Konferencji była Komisja Interwencji i Praworządności NSZZ „Solidarność”, powstała w 1986 roku w Warszawie, oraz Ruch „Wolność i Pokój”, powstały w 1985 roku w Krakowie. Był to protest przeciwko szykanom związanym z przypadkami odmowy służby wojskowej. W konferencji wzięło udział ponad 1000 osób, w tym 400 gości zagranicznych (m. in. z USA, Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Australii i Szwecji). Honorowy patronat sprawował Lech Wałęsa, a za stronę organizacyjną odpowiadał mistrzejowicki Wikariat „Solidarności”. Referat wprowadzający wygłosił Jerzy Turowicz. Uczestnicy Konferencji, w specjalnej deklaracji, poparli odbywającej się w kraju akcje protestacyjne, które ze względu na brak możliwości negocjacji są ostatecznym i słusznym środkiem dla osiągnięcia celu przez ludzi pracy. Odpowiadając na list Aleksandra Podrabinka – rosyjskiego publicysty i działacza, wyrażono nadzieję, że swobodna wymiana informacji między Polakami i Rosjanami na temat obrony praw człowieka i tematy religijne zbliży obydwa narody i totalitarny reżim będzie musiał iść na ustępstwa. Podczas Konferencji pracowano w siedmiu grupach problemowych. Omawiano kwestie prawa międzynarodowego; sytuacje mniejszości narodowej w Azji, Europie i Ameryce Środkowej; teorię prawa wewnętrznego; prawa dziecka; ekologię. W wystąpieniach i dyskusjach wzięli udział m. in. prof. Andrzej Ajnenkiel, przedstawiciel Senatu USA – Michael E. Hammond, doc. Alicja Grześkowiak, rumuńska działaczka Doina Cornea oraz przedstawiciele pokojowych ugrupowań zajmujących się obroną praw człowieka (m. in. Helsinki Watch).
