Międzynarodówka (pieśń)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Międzynarodówka (tytuł oryginału francuskiego: L'Internationale) to najbardziej znana pieśń socjalistyczna. Jej słowa napisał Eugène Pottier w roku 1871, a muzykę w 1888 skomponował Pierre Degeyter (pierwotnie tekst Pottiera śpiewano do melodii Marsylianki).

Rosyjska wersja utworu była w latach 1917-1922 hymnem Rosji Radzieckiej, a w latach 1922-1944 - hymnem Związku Radzieckiego, kiedy zastąpił ją Hymn Związku Radzieckiego. Pierwszego tłumaczenia międzynarodówki na język rosyjski dokonał Aron Kots, ukazało się ono drukiem w 1902 r. w Londynie w piśmie rosyjskich emigrantów Żizń.

Międzynarodówka jest śpiewana nie tylko przez komunistów, ale w wielu krajach także przez socjalistów i socjaldemokratów.

Wyklęty powstań, ludu ziemi,
Powstańcie, których dręczy głód.
Myśl nowa blaski promiennymi
Dziś wiedzie nas na bój, na trud.
Przeszłości ślad dłoń nasza zmiata,
Przed ciosem niechaj tyran drży!
Ruszymy z podstaw bryłę świata,
Dziś niczym, jutro wszystkim my!

Ref.
Bój to jest nasz ostatni,
Krwawy skończy się trud, (bis)
Gdy związek nasz bratni
Ogarnie ludzki ród.

Nie nam wyglądać zmiłowania
Z wyroków bożych, z pańskich spraw.
Z własnego prawa bierz nadania
I z własnej woli sam się zbaw!
Niech w kuźni naszej ogień bucha,
Zanim ostygnie - przekuj w stal,
By łańcuch spadł z wolnego ducha,
A dom niewoli zniszcz i spal!

Rządzący światem samowładnie
Królowie kopalń, fabryk, hut
Tym mocni są, że każdy kradnie
Bogactwa, które stwarza lud.
W tej bandy kasie ogniotrwałej
Stopiony w złoto krwawy pot
Na własność do nas przejdzie cały,
Jak należności słusznej zwrot.

Dziś lud roboczy wsi i miasta
W jedności swojej stwarza moc,
Co się po ziemi wszerz rozrasta,
Jak świt łamiący wieków noc...
Precz darmozjadów rodzie sępi!
Czyż nie dość żerów z naszych ciał?
Gdy lud wam krwawe szpony stępi,
Dzień szczęścia będzie wiecznie trwał.

przeł. Maria Markowska