Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu
Z Wikipedii
Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu – uczelnia wyższa we Wrocławiu kształcąca księży katolickich.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Zostało powołane do życia przez bpa Kaspra z Łagowa w październiku 1565 r. jako owoc Soboru Trydenckiego. Formowało wówczas powołanych do kapłaństwa od Śląska Cieszyńskiego aż po Brandenburgię. Pierwszym rektorem seminarium był kanonik dr Teodor Lindanus. Pierwsi alumni zamieszkali w jednym z budynków kapitulnych, a na wykłady uczęszczali do kościoła św. Marcina. W roku 1572 wybudowano dla alumnów specjany budynek nad Odrą.W roku 1575 wrocławski biskup Marcin Gerstman, chcąc ochronić alumnów przed nadmiernym wpływem protestantyzmu, przeniół seminarium do Nysy. Seminarium zaczęli prowadzić jezuici z Nysy. W roku 1656 seminarium powróciło do Wrocławia, a od 1702 r. klerycy studiowali na nowopowstałej dwuwydziałowej Akademii Leopoldyńskiej.
Po wojnie seminarium zainaugurowało swoją działalność 8 października 1947 r. Na pierwszy rok zgłosiło się 24 alumnów. W okresie powojennym seminarium wykształciło i uformowało 1500 księży pracujących głównie w archidiecezji wrocławskiej, ale także w wielu krajach Europy i poza jej granicami.
W 1968 r. Stolica Apostolska erygowała Papieski Wydział Teologiczny, pozwlający rozwijać naukowy warsztat seminarium. W 1990 roku z inicjatywy ks. kardynała Henryka Gulbinowicza powstało, jako prekursorskie w Polsce, a drugie w Europie, przedsięwzięcie – Annus Propedeuticus, czyli specjalna formacja dla roku pierwszego. Ma ona miejsce w pocysterskim klasztorze w Henrykowie.
[edytuj] Znani absolwenci
- ks. prałat Stefan Witczak