M107 SPG

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

M107 Self-Propelled Gun

Działo M107 w muzeum w Yad la-Shiryon (Izrael) (2005)
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Pacific Car & Foundry Company
Trakcja	gąsienicowa
Typ	Samobieżna armata
Załoga	5
Historia
Prototyp	1961
Lata produkcji	1961 – 1972
Wyprodukowano	około 1200
Dane techniczne
Silnik	1 x silnik wysokoprężny 8-cylindrowy General Motors 8V71T
Moc	450 KM przy 2300 obr./min.
Transmisja	mechaniczna
Wymiary
Długość maksymalna	11,26 m
Długość kadłuba	5,72 m
Szerokość	3,15 m
Wysokość	3,68 m (w położeniu marszowym)
Prześwit	0,47 m
Masa
Masa własna	28 168 kg
Opancerzenie
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	56 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Brody bez przygotowania	1,07 m
Rowy	2,36 m
Ściany pionowe	1,02 m
Zasięg	725 km km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie	armata M113 kal. 175 mm
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Niemcy, Grecja, Włochy, Izrael

Armata samobieżna M107 kal. 175 mm (ang. M107 Self-Propelled Gun) – amerykańska armata samobieżna opracowana i produkowana od 1962 roku w wytwórni Pacific Car and Foundry Company

Spis treści

1 Historia
2 Użycie
3 Dane taktyczno-techniczne armaty M113 kal. 107 mm
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

W 1961 roku w amerykańskiej wytwórni Pacific Car and Foundry Company opracowano 175 mm armatę samobieżną M107.

Działo zamontowane jest na uniwersalnym podwoziu gąsienicowym T249. Uzbrojenie je stanowi armata M113 kal. 175 mm z lufa o długości 9,15 m. Posiada ona zamek tłokowy, oporopowrotnik hydropneumatyczny. Działo jest wyposażone w hydrauliczny układ zmechanizowanego zasilania. Mechanizm naprowadzania jest ręczny i hydrauliczny. Działo M107 jest wyposażone w lemiesz opuszczany hydraulicznie, który służy do okopywania działa i zwiększa jego stateczność podczas prowadzenia ognia. Do strzelania stosuje się naboje rozdzielnego ładowania z ładunkiem zmiennym i pociski odłamkowo-burzące o masie 66,78 kg. Pojazd przewozi dwie jednostki ognia.

W pierwszej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku rozpoczęto produkcję zmodernizowanego wariantu aramty z lufą samowzmocnioną o większej trwałości oraz udoskonalonym układem zasilania.

Armata samobieżna M107 kal. 175 mm była produkowana oprócz zakładów Pacific Car and Foundry Company także w zakładach FMC Corporation i Bowen-McLaughlin-York. Ogółem wyprodukowano około 1200 dział tego typu.

[edytuj] Użycie

Działo samobieżne M107 kal. 107 mm zaczęto wprowadzać do armii Stanów Zjednoczonych od 1962 roku, a w styczniu 1963 roku sformowano pierwszy dywizjon tych dział.

Oprócz Stanów Zjednoczonych znajdowały się jeszcze na uzbrojeniu armii Wielkiej Brytanii, Niemiec, Włoch, Grecji i Izraela.

Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku działo samobieżne M107 zaczęto zastępować haubicą samobieżną M110A2 kal. 203,2 mm.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne armaty M113 kal. 107 mm

Kąt ostrzały:
- w płaszczyźnie pionowej: -2º do +65º
- w płaszcztyźnie poziomej: - 60º
Osiągi:
- prędkość początkowa pocisku:
  - przy ładunku pierwszym: 509 m/s
  - przy ładunku drugim: 702 m/s
  - przy ładunku trzecim: 912 m/s
- maksymalna donośność pocisku: 32 700 m
- szybkostrzelność: 2 strz./min

M107 w Wietnamie

[edytuj] Linki zewnętrzne

Zdjęcia

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
M107 SPG

Amerykańskie pojazdy wojskowe z okresu po 1945 roku
Czołgi
M41 • M551 • M46 • M47 • M48 • M60 • M1 • M103
Działa samobieżne
M42 • M43 • M44 • M50 • M52 • M53 • M55 • M56 • M104 • M107 • M108 • M109 • M110 • M163 VADS
Transportery opancerzone	Bojowe wozy piechoty
M44 • M59 • M75 • M113 • M114	M2 • M3
Inne pojazdy
M38 • M151 • HMMWV (Humvee)