Kultura oryniacka
Z Wikipedii
Kultura oryniacka (40-20 tys. lat temu) - kultura narzędzi odłupkowych i klingowych, a także kościanych i rogowych rozwijająca się w Europie, Azji, Afryce Północnej; w Polsce na południu (koło Krakowa) i południowym zachodzie (Śląsku). Szerzycielem kultury jest Homo sapiens sapiens. W tym okresie pojawiaja się pierwsze przedmioty ozdobne, malarstwo jaskiniowe, kult grzebania zmarłych i pierwsze trwałe domostwa.
[edytuj] Polska
Na terenach dzisiejszej Polski rozwojowi kultury oryniackiej i nasileniu migracji sprzyja ocieplenie się klimatu i cofanie się lodowca. Polskę południową zamieszkują liczne gromady ludzi, zamieszkujących nie w grotach i jaskiniach, ale w osadach na terenie otwartym. Na stanowiskach archeologicznych kultury oryniackiej znajduje się - obok narzędzi krzemiennych (rylce klinowe, noże wiórowe, skrobacze odłupkowe itp.) - także wyroby kościane, jak ostrza oszczepów, oraz ozdoby z muszli i zębów zwierzęcych.
Zobacz też: kultury paleolitu