Księstwo Zatorskie
Z Wikipedii
Księstwo Zatorskie - księstwo ze stolicą w Zatorze, herbem księstwa był orzeł biały na błękitnym polu z literą Z na piersiach.
[edytuj] Historia:
- 1445 - powstanie księstwa wskutek podziału Księstwa Oświęcimskiego
- 1456 - książę zatorski Wacław I złożył hołd królowi polskiemu Kazimierzowi IV Jagiellończykowi
- 1494 - Jan (Janusz) V z braku legalnego potomstwa odsprzedał księstwo Janowi I Olbrachtowi z zagwarantowaniem dożywocia
- 1513 - przyłączenie księstwa do Polski
- 1564 - podpisanie oficjalnego aktu inkorporacji księstwa zatorskiego i oświęcimskiego na sejmie w Warszawie do województwa krakowskiego, jako tzw. powiat śląski. W praktyce używano jednak nazw nadal obu księstw.
[edytuj] Książęta zatorscy
1433/4 – 1468 Wacław I (syn Kazimierza I Oświęcimskiego, od 1445 w wyniku podziału książę zatorski)
1468 – 1490 Kazimierz (syn, do 1474 razem z braćmi, od 1474 książę na połowie Zatora, z bratem Wacławem (do 1484/7))
1468 – 1484/7 Wacław II (brat, do 1474 z braćmi, od 1474 na połowie Zatora, z bratem Kazimierzem)
1468 – 1494 Jan V (Janusz) (brat, do 1474 z braćmi, od 1474 na połowie Zatora, z bratem Władysławem, 1482 podział w wyniku którego książę na połowie Zatora, od 1490 druga część Zatora, od 1493 Wadowice, abdykował, zm. 1513)
1468 – 1493 Władysław (brat, do 1474 z braćmi, od 1474 na połowie Zatora z bratem Janem V, w wyniku podziału 1482 książę na Wadowicach)
1493 – 1503 Agnieszka Zatorska (córka, właścicielka Wadowic (bez rangi udzielnego księstwa), usunięta, zm. 1505)