Keczup
Z Wikipedii
Keczup (zamiennie: ketchup czyt.: keczup) – sos pomidorowy podawany na zimno, o gamie smaków od łagodnego do ostrego, stosowany do potraw mięsnych, kanapek, pizzy, frytek itp. Na ogół kupowany jako produkt gotowy, choć wiele gospodyń woli sporządzać go według istniejących przepisów w warunkach domowych.
Popularność tego sosu doprowadziła do powstania powiedzenia, że nie ważne co jesz, ważne żeby było z keczupem – i tak będzie smakować jak wszystko inne!
Spis treści |
[edytuj] Historia keczupu
Sos keczup pierwsi wymyślili Chińczycy i była to zaprawa pierwotnie stosowana do przyrządzania potraw rybnych. Słowo keczup pochodzi od słowa ket'siap w chińskim dialekcie Amoy i znaczy dokładnie zaprawa do ryb. Pierwowzorem keczupu była zupa polinezyjska, w skład której wchodziły m.in. cebula, fasola, zioła i sardynki.
Nazwa sosu i jego receptura dotarły do Europy pod koniec XVII w. przez Anglię. W końcu XIX w., w 1876 r. sos dotarł do USA i jego receptura została dostosowana do tamtejszych przyzwyczajeń smakowych przez Henry'ego Johna Heinza, założyciela firmy spożywczej H. J. Heinz Company, producenta znanej marki keczupu (patrz foto).
Jeszcze w XIX w. słowem catsup określano każdy sos, w którym znajdował się ocet.
[edytuj] Skład współczesnych dobrych keczupów
Sos jest pasteryzowany, dlatego nie wymaga stosowania środków konserwujących.
Produkty oferowane w supermarketach pod nazwą "Keczup" często różnią się od wyżej opisanego sosu, pomimo umieszczania jego nazwy na opakowaniach. W skład tzw. tanich keczepów wchodzi najczęściej: mąka ziemniaczana, barwnik spożywczy, sól, ocet, cukier, papryka i benzoesan sodu jako środek zapobiegający gniciu produktu. W ich składzie nie występuje koncentrat pomidorowy.
[edytuj] Keczup jako warzywo
W 1981 r. David Stockman, urzędnik odpowiedzialny za budżet USA pod rządami ówczesnego prezydenta Ronalda Reagana, podjął próbę zaliczenia keczupu do warzyw, jako kompleksową substancję, bez względu na jej skład a jedynie ze względu na użytą nazwę produktu. Powodem tego była chęć zaoszczędzenia na socjalnym systemie dożywiania dzieci w amerykańskich szkołach. Przepisy socjalne USA obowiązujące system żywienia w szkołach przewidywały, że każde dziecko musiało codziennie przyjmować określoną ilość witamin i soli mineralnych pod postacią warzyw. Propozycja podawania dzieciom w posiłkach zamiast naturalnych warzyw np. "taniego keczupu" złożonego z mąki ziemniaczanej i wody zabarwionej na czerwono, wywołała energiczne protesty społeczne i atmosferę skandalu, które doprowadziły do rezygnacji z rewolucyjnego pomysłu.
