Kazimierz Śniegula
Z Wikipedii
Kazimierz Śniegula (ur. 1 marca 1903 w Dobrcu Małym k. Kalisza) - lotnik polski, weteran II wojny światowej.
W 1928 roku ukończył Oficerską Szkołę Lotnictwa i jako podporucznik obserwator trafił do 3. Pułku Lotniczego w Poznaniu, gdzie służył do 1937, kiedy to przeniesiony został do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa Nr 1 w Dęblinie.
Po Kampanii Wrześniowej przedostał się do Francji. Tam przydzielono go do właśnie organizowanego dywizjonu bombowego PSP.
Gdy Francja skapitulowała, Śniegula ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Od 28 lipca 1941 służył jako dowódca eskadry w Dywizjonie Bombowym "Ziemi Wielkopolskiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego". Od 21 czerwca 1942 do 17 stycznia 1943 był dowódcą Dywizjonu. Dzień później został oficerem łącznikowym w 1. SBS, a następnie referentem w Inspektoracie PSP. W administracji PSP służył do końca wojny, dochodząc do stanowiska szefa wydziału w dówdztwie PSP.
Po zwolnieniu z polskiego lotnictwa zdecydował się pozostać w Wielkiej Brytanii, a kilka lat później przeniósł się do Kanady. Polskę odwiedził kilkakrotnie dopiero w latach siedemdziesiątych. Po wprowadzeniu stanu wojennego na znak protestu obiecał, że nie przyjedzie do Polski, dopóki nie zmienią się władze i ustrój. Słowa dotrzymał.
Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 09532 i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
