Karabin Lantan
Z Wikipedii
| Lantan | |
 |
|
| 7-mm karabinek Lantan (model 01) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Polska |
| Rodzaj | karabin szturmowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1976 - 1980 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7 mm |
| Nabój | 7 x 41 mm |
| Magazynek | 30 nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 1005 mm |
| Długość lufy | 445 mm |
| Masa | |
| broni | 5,9 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 770 m/s |
| Energia pocz. pocisku | 2200 J |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 450 strz./min |
Lantan - kryptonim programu którego celem było opracowanie systemu broni kalibru 7 x 41 mm.
[edytuj] Historia
W latach 1973 - 1975 w Wojskowej Akademii Technicznej prowadzono w ramach programu "Marszyt" prace nad nowym nabojem pośrednim o charakterystykach lepszych od standardowego w państwach Układu Warszawskiego naboju 7,62 x 39 mm wz. 43. Efektem tych prac był nabój 7 x 41 mm.
W czerwcu 1976 roku rozpoczęto prace nad programem "Lantan" którego celem miało być opracowanie systemu broni składającego się z karabinu szturmowego (karabinek samoczynny z kolbą stałą - kb), karabinu szturmowego z kolbą składaną (karabinek desantowy - kbd), karabinu wyborowego (kbw), ręcznego karabinu maszynowego (rkm), pokładowego karabinu maszynowego z zasilaniem taśmowym (rkp) i ciężkiego karabinu maszynowego (ckm). Głównym koordynatorem i wykonawcą prac w ramach programu "Lantan" miały być Zakłady Metalowe "Łucznik" w Radomiu. Poza ZM "łucznik" w program zaangażowane były Wojskowa Akademia Techniczna w Warszawie, Wojskowy Instytut Techniki i Uzbrojenia w Zielonce OBR Skarżysko oraz Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie.
Początkowo zakładano ze nowe wzory broni będą zasilane amunicją bezłuskową ale ostatecznie zdecydowano się na zastosowanie naboju 7 x 41 mm.
Karabin szturmowy Lantan został skonstruowany przez inż. Antoniego Szymańskiego i inż. Ernesta Durasiewicza. Rysunki wykonawcze nowej broni zostały ukończone 8 grudnia 1977 roku.
Na podstawie rysunków wykonawczych wykonano dwa prototypy. Ich badanie trwało do trzeciego kwartału 1980 roku. Badania potwierdziły wysokie parametry naboju 7 x 41 mm i strzelającego nim karabinu, ale koszty wprowadzenia nowej, niestandardowej amunicji zostały uznane za zbyt wysokie. Dlatego po zakończeniu prób karabinu program Lantan został wstrzymany. Projektowanie innych broni kalibru 7 x 41 mm zostało wstrzymane na etapie rysunków konstrukcyjnych.
[edytuj] Opis konstrukcji
Karabin Lantan był indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle). Mechanizm spustowy umożliwiał strzelanie ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia pełniący także rolę bezpiecznika po lewej stronie komory zamkowej. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika krzywkowego (ze szczerbiną). Przyrządy celownicze wyposażone w trytowe źródła światła (do strzelań nocnych). Kolba drewniana, stała. Łoże z tworzywa sztucznego. Lufa zakończona szczelinowym tłumikiem płomieni.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Gwóźdź, Piotr Zarzycki, Polskie konstrukcje broni strzeleckiej, SIGMA NOT 1993. ISBN 83-85001-69-7
- Zbigniew Gwóźdź, System "Lantan", Komandos 2/96. ISSN 0867-8669
| Polska broń strzelecka z okresu po 1945 roku | |
|---|---|
| Pistolety i rewolwery | Pistolety maszynowe |
| P-64 | P-83 | P-93 | WIST-94 | MAG | Gward | PM-63 | PM-84 |
| Karabiny, karabinki i karabiny wyborowe | Karabiny maszynowe |
| kbkg wz. 1960 | wz. 88 | wz. 96 |Tor | UKM-2000 |
| Granatniki i granatniki przeciwpancerne | Pistolety sygnałowe |
| Pallad | RGA-86 | PT-100 | RPG-76 | wz. 78 |
| Granaty ręczne | |
| RGO-88 | RGZ-89 | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
| WiR | Pistolet wz. 58 | P-70 | P-75 | P-78A | pm SJ-56 | pm PMM | kb Lantan | kb AKMS wz. 80 | kbk wz. 97 | kbk wz. 2002 | kbk wz. 2005 | kbw Bor | rkm SJ-57 | kbkm wz. 2003 | Pallad M | GA-40 | SBAO-40 | |
