Jaskier (fikcyjna postać)
Z Wikipedii
Jaskier to fikcyjna postać z cyklu opowiadań i powieści Andrzeja Sapkowskiego o przygodach wiedźmina Geralta z Rivii.
W rolę Jaskra w filmie i serialu Wiedźmin wcielił się Zbigniew Zamachowski.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Spis treści |
[edytuj] Informacje ogólne i historia
Jaskier (a w rzeczywistości wicehrabia Julian de Lettenhove) jest w świecie wiedźmina szeroko znanym i popularnym bardem i trubadurem, "słynnym od Buiny po Jarugę po dworach, kasztelach, zajazdach, oberżach i zamtuzach", autorem wielu wierszy, ballad, pieśni i gawęd. Jest przyjacielem głównego bohatera, Geralta, przeżywającym z nim wiele przygód i często wplątującym go w różnorakie kłopoty. Grywał między innymi na dworach królów Niedamira, Vizimira i Venzlava.
Jaskier jest synem hrabiny de Lettenhove. Ma niespełna czterdzieści lat. Sigismund Dijkstra mówi o nim, iż "ma lat blisko czterdzieści, wygląda na trzydzieści, wyobraża sobie, że ma dwadzieścia a postępuje jakby miał dziesięć". Nauczył się pisać w szkółce przyświątynnej w wieku lat ośmiu, zaś pierwsze rymy i melodie zaczął układać w wieku lat dziewiętnastu pod wpływem miłości do kontessy de Stael. Musi używać pseudonimu Jaskier po tym, jak uwiódł księżną Toussaint, Annę Henriettę, i musiał uciekać przed gniewem jej męża, Rajmunda, który obiecał żonie zabicie barda, wyrwanie mu serca i zmuszenie jej do zjedzenia go.
Jaskier studiował przez cztery lata wszystkie siedem sztuk wyzwolonych na Uniwersytecie w Oxenfurcie i uzyskał dyplom ukończenia studiów. Wykładał tam także przez rok w Katedrze Truwerstwa i Poezji. Zasłynął jako pijak i hulaka.
Przez pewien czas mieszkał u Vespuli - młodej kobiety z Novigradu, która wyrzuciła go dowiedziawszy się o jego zdradzie.
Od czasu do czasu szpieguje też dla Sigismunda Dijkstry - szefa tajnych służb króla Vizimira Redańskiego.
Jaskier zna prawie od dziecka poetkę Essi Daven.
[edytuj] Wygląd i zachowanie
Jaskier jest przystojnym mężczyzną o jasnym, miękkim zaroście, raźnym, wesołym i rozkołysanym kroku oraz dźwięcznym i perlistym śmiechu. Jego typ urody sprawia, iż czasami bywa mylony z elfem.
Ubiera się w fikuśne, kolorowe stroje. Często nosi barwne kubraki o bufiastych rękawach i koronkowych mankietach - między innymi zielone, liliowe, tęczowe, chabrowe, wiśniowe i koloru wrzosu. Na głowie ma najczęściej "fantazyjny kapelusik koloru śliwki ze srebrną klamrą i białym czaplim piórem". Przez plecy ma przewieszoną swą nieodłączną lutnię - dar elfów z Dol Blathanna.
Jaskier jest święcie przekonany o swojej nieomylności, piękności i mądrości. Bezceremonialnie podrywa i kokietuje wszystkie kobiety - począwszy od usługujących w karczmach dziewek przez czarodziejki aż po wysoko urodzone szlachcianki. Jest tchórzliwy, mdleje na widok własnej krwi, mimo to chce sprawiać wrażenie odważnego i bohaterskiego.
[edytuj] Najbardziej znane utwory Jaskra
- Gwiazdy nad traktem - ballada miłosna
- Czas księżyca - zbiór wierszy
- Kwiat Ettariel lub Nadobna Ettariel - ballada śpiewana przez Jaskra Brokilońskim driadom
- O królowej Marienn i Czarnym Kruku
- O wesołej młynareczce
- Niedole miłowania - zbiór wierszy
- Nieuchwytna - ballada śpiewana przez Jaskra na wyspie Thanned
- Wieczny Ogień lub Zima - ballada śpiewana przez Jaskra w Novigradzie
- Pół wieku poezji - wspomnienia Jaskra dotyczące jego życia
- Brzmi głucho serce dzwonu... - pieśń, którą Jaskier układał w czasie polowania na morskie potwory razem z Geraltem
[edytuj] Bibliografia
Powieści:
Opowiadania:
- Granica możliwości
- Wieczny ogień
- Trochę poświęcenia
- Mniejsze zło
- Kraniec świata
- Ostatnie życzenie
- Coś się kończy, coś się zaczyna
