HMS Courageous

Z Wikipedii

HMS Courageous – brytyjski lotniskowiec z okresu II wojny światowej

[edytuj] Historia

HMS Courageous wraz z bliźniaczym HMS Glorious zostały zaprojektowane w czasie I wojny światowej jako duży lekkie krążowniki (ang. large light cruiser) i miały służyć do operacji morskich na płytkich wodach Morza Bałtyckiego.

Stępkę pod jego budowę położono w dniu 18 marca 1915 roku w stoczni Armstrong. Wodowanie nastąpiło w dniu 5 lutego 1916 roku, wtedy otrzymał nazwę HMS Courageous i był to czwarty okręt Royal Navy o takiej nazwie. W dniu 4 listopada 1916 roku został włączony w skład floty brytyjskiej.

Z uwagi na słabe opancerzenie został zakwalifikowany jako lekki krążownik i włączony w skład 3 Dywizjonu Lekkich Krążowników Grand Fleet. Wiosną 1917 roku został również wyposażony w miny.

W trakcie I wojny światowej wziął udział w dniu 17 października 1917 roku w drugiej bitwie pod Helgolandem. Następnie w składzie 1 Dywizjonu Pancerników Royal Navy uczestniczył w patrolowaniu Morza Północnego. A w dniu 21 listopada 1918 roku uczestniczył przy kapitulacji floty niemieckiej.

W 1918 roku otrzymał dwie katapulty startowe dla samolotów, a po wejście w życie w 1922 roku traktatu waszyngtońskiego podjęto decyzję na przebudowanie go na lotniskowiec. Przebudowę rozpoczęto w czerwcu 1924 roku w stoczni w Devenport. Przebudowa polegała na usunięcia stanowisk artylerii głównej i umieszczenia w to miejsce pokładu startowego. Przebudowę zakończono w maju 1928 roku i ponownie włączono go w skład floty już jako lotniskowiec.

Po włączeniu w skład floty stał się on flagowym okrętem lotniskowców Royal Navy do 1938 roku do czasy włączenie w skład floty HMS Ark Royal. W tym czasie HMS Courageous wchodził w skład Home Fleet.

W chwili wybuchu II wojny światowej HMS Courageous został skierowany do patrolowania wód kanału La Manche, a następnie skierowano go na patrol w pobliże wybrzeża Irlandii, gdzie miał zwalczać niemieckie okręty podwodne.

W dniu 17 września 1939 roku w trakcie patrolu HMS Courageous został trafiony przez dwie z trzech wystrzelonych torpedy wystrzelone z niemieckiego okrętu podwodnego U-29. Okręt wywrócił się na bok i zatonął. Zginęło 518 członków załogi. Był to pierwszy okręt utracony w trakcie II wojny światowej przez Royal Navy.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne HMS Couragoues

• Wyporność:
  • standardowa: 22 560 ton
  • pełna: 26 518 ton (po przebudowie na lotniskowiec)
• Wymiary:
  • długość: 239,65 m
  • szerokość: 24,80 m
  • szerokość pokładu startowego: 30,50 m (po przebudowanie na lotniskowiec)
  • zanurzenie: 6,80 m
• Moc maszyn: 90 000 KM
• Prędkość: 31 węzłów
• Zasięg: 5 860 mil przy prędkości 16 węzłów
• Uzbrojenie:
  • jako lekki krążownik (1917 – 1924)
    • 4 działa kal. 381 mm (2 x 2)
    • 18 dział kal. 102 mm (6 x 3)
    • 2 działa przeciwlotnicze kal. 76,2 mm (2 x 1)
    • 6 wyrzutni torped kal. 533 mm
    • 2 samoloty
  • jako lotniskowiec (1928 – 1939)
    • 16 dział przeciwlotniczych kal. 120 mm (16 x 1)
    • 24 działka przeciwlotnicze kal. 40 mm (8 x 3)
    • 42 samoloty
• Załoga:
  • 829 (jako lekki krążownik)
  • 1198 (w tym 450 obsługi lotniczej) (jako lotniskowca)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcia
• Zdjęcia