Historia architektury
Z Wikipedii
Historia architektury - nauka opisująca estetyczny i techniczny rozwój architektury a także budownictwa od początków ludzkiej działalności budowlanej do chwili obecnej. Historia architektury zajmuje się także związkami architektury z rozwojem techniki, czynnikami klimatycznymi, ekonomicznymi, socjologicznymi oraz polityczno-ideologicznymi i religijnymi.
Najczęstszym ujęciem historii architektury związanej z europejskim kręgiem kulturowym aż do wieku XIX jest periodyzacja posługująca się podziałem na epoki stylistyczne. Według takiego podziału cała działalność budowlana danego okresu i terytorium może być scharakteryzowana i opisana przy pomocy skodyfikowanych cech stylistycznych.
Historykami architektury są zwykle osoby z wykształceniem z dziedziny architektury lub historii sztuki.
Spis treści |
[edytuj] Podstawowe epoki i style architektoniczne w europejskim kręgu kulturowym:
[edytuj] architektura prehistoryczna
[edytuj] architektura starożytna
- Egipt Starożytny
- starożytna Mezopotamia
- starożytna Persja
- sztuka egejska
- architektura klasyczna
- Grecja starożytna
- okres archaiczny – od 1200 p.n.e. do 480 p.n.e.
- okres klasyczny – od 480 p.n.e. do 323 p.n.e.
- okres hellenistyczny – od 323 p.n.e. do 30 p.n.e.
- Rzym starożytny
- Grecja starożytna
[edytuj] architektura średniowiecza
[edytuj] architektura nowożytna
[edytuj] architektura XIX w.
[edytuj] architektura XX i XXI w.
- modernizm
- tradycjonalistyczna architektura XX wieku
- postmodernizm
- high-tech
- dekonstruktywizm
- krytyczny regionalizm
- neomodernizm
[edytuj] Architektura innych rejonów świata:
- architektura islamu
- architektura Indii
- architektura Dalekiego Wschodu
- sztuka chińska
- architektura Japonii
- sztuka Korei
- sztuka Tybetu
- sztuka mongolska
- architektura Afryki
- architektura prekolumbijskiej Ameryki
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury
