GSM 1800

Z Wikipedii

GSM 1800 (nazywany także Digital Communication System (DCS), lub DCS 1800) - standard GSM w którym transmisja mowy i danych może odbywać się w paśmie częstotliwości 1710 - 1880 MHz. Jest on drugim, po GSM 900 najbardziej rozpowszechnionym standardem GSM na Świecie. Obecnie używany jest w większości państw europejskich, azjatyckich, afrykańskich, w Australii i Oceanii oraz w niektórych krajach Ameryki Południowej i Środkowej ^[1].

Spis treści 1 Historia powstania i rozwój standardu 2 Aspekty techniczne 2.1 Używane częstotliwości 2.2 Rozmiar komórek 2.3 Współdziałanie z innymi standardami GSM 3 Zobacz też 4 Bibliografia 5 Przypisy 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia powstania i rozwój standardu

W roku 1990 European Telecommunications Standards Institute, na bazie specyfikacji GSM 900 phase 1 rozpoczął pracę nad standardem telefoni komórkowej działającej w zakresie częstotliwości około 1800 MHz. Otrzymał on nazwę DCS 1800. W 1993 roku dwie pierwsze sieci działające w tym standarcie należace do operatorów Mercury One-2-One (obecnie należącego do brytyjskiego oddziału T-mobile) i Hutchison Orange zostały uruchomione w Wielkiej Brytanii. W 1997 roku nastąpiła zmiana nazwy na GSM 1800^[2], obecnie rozwojem standardu zajmuje się instytut standaryzacyjny 3GPP.

[edytuj] Aspekty techniczne

Sieć szkieletowa (ang. Core Network) i usługi oferowane w GSM są niezależne od standardu na którym oparto budowę sieci (aby zapoznać się z architekturą i możliwościami sieci GSM, przeczytaj artykuł GSM). To co wyróżnia poszczególne standardy, to rozwiązania stosowane w sieci radiowej (ang. Radio Access Network).

[edytuj] Używane częstotliwości

W standardzie GSM 1800 używa się 374 częstotliwości rozłożone co 200 kHz (tak zwane DCS 1800 Band).

• 1710 MHz do 1785 MHz jako uplink, czyli częstotliwości na których telefony komórkowe nadają sygnał odbierany przez stacje bazowe.
• 1805 MHz to 1880 MHz jako downlink, czyli częstotliowości na których stacje bazowe nadają sygnał odbierany przez telefony komórkowe^[3].

[edytuj] Rozmiar komórek

Maksymalny zasięg komórki w systemie GSM 1800 nie przekracza około 8 km, te ograniczenie w porównaniu ze standardem GSM 900 bierze się głównie z faktu, że do emisji sygnału na wyższych częstotliwościach trzeba użyć większej energii.

[edytuj] Współdziałanie z innymi standardami GSM

Wielu operatorów sieci w standardzie GSM 1800, stara się też (o ile umożliwiają im to uzyskane licencje) budować sieci w standardzie GSM 900 (taka sytuacja występuje na przykład w Polsce). W takim przypadku istnieje wspólna sieć szkieletowa (ang. Core Network), a niezależnie rozwijane są systemy stacji bazowych dla obydwu standardów GSM. Oferowane obecnie telefony umożliwiają transmisję w obu standardach, możliwe jest też przemieszczanie się podczas rozmowy pomiędzy stacjami bazowymi pracującymi w różnych standardach bez utraty połączenia (handover).

[edytuj] Zobacz też

Inne standardy GSM: GSM 400, GSM 850, GSM 900, GSM 1900, R-GSM.

[edytuj] Bibliografia

• Aleksander Simon, Marcin Walczyk. Sieci komórkowe GSM/GPRS. Usługi i bezpieczeństwo.
• Siegmund Redl, Matthias Weber, Malcolm W. Oliphant. GSM and Personal Communications Handbook
• Specyfikacja 3GPP TS 45.005. GSM/EDGE Radio Access Network;Radio transmission and reception.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Lista wszystkich Operatorów GSM i ich sieci uaktualniana przez GSM Association
2. ↑ Aleksander Simon, Marcin Walczyk. Sieci komórkowe GSM/GPRS. Usługi i bezpieczeństwo. Tabela 1-1.Kamienie milowe historii GSM.
3. ↑ Specyfikacja 3GPP TS 45.005. GSM/EDGE Radio Access Network;Radio transmission and reception. Rozdział 2. Frequency bands and channel arrangement.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• [1] Strona GSM Association zawierająca informację o wszystkich operatorach sieci GSM i używanych w nich standardach .
• Specyfikacja 3GPP TS 45.005 Radio Access Network;Radio transmission and reception.
• Specyfikacja 3GPP TS 43.026 Radio Access Network;Multiband operation of GSM/DCS 1 800 by a single operator.