Grzbiet Tenczyński
Z Wikipedii
Garb Tenczyński, Grzbiet Tenczyński (341.34) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, położony na zachód od Krakowa.
Stanowi południowy fragment Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, oddzielony od zasadniczej części zapadliskiem tektonicznym Rowu Krzeszowickiego. Powierzchnia 273 km2.
Garb Tenczyński to zrąb tektoniczny, upadający uskokami do Kotliny Oświęcimskiej i Bramy Krakowskiej, o dość skomplikowanej budowie geologicznej. Spod górnojurajskich wapieni odsłaniają się starsze, dewońskie i karbońskie skały oraz permskie wulkaniczne porfiry i melafiry. Stoki pokryte lessem. Najwyższym punktem jest twardzielcowy pagór w Rudnie koło Tenczynka (411 m n.p.m.). Przedłużeniem Garbu ku wschodowi są odizolowane zrębowe wzniesienia w obrębie Bramy Krakowskiej na terenie miasta Krakowa, z których największy to Pasmo Sowińca ciągnące się od Kryspinowa do ujścia Rudawy do Wisły i okolic.
Region silnie zalesiony, odznaczający się dużą atrakcyjnością krajobrazową. Częściowo objęty Tenczyńskim Parkiem Krajobrazowym i Rudniańskim Parkiem Krajobrazowym (w południowej części), liczne rezerwaty przyrody: m.in.: Zimny Dół, Dolina Eliaszówki, Dolina Mnikowska – głęboki jar rzeki Sanki, Skała Kmity w przełomie Rudawy we wschodniej części Garbu. Dość gęsto zaludniony.
Wykorzystanie gospodarcze: kamieniołomy wapienia, melafiru, diabazu; autostrada Kraków – Katowice, lokalna linia kolejowa Trzebinia – Alwernia – Wadowice (zamknieta dla ruchu osobowego w roku 2002). Atrakcję turystyczną stanowią ruiny Tenczyn w Rudnie.
