Gra w życie
Z Wikipedii
Gra w życie – jeden z najbardziej znanych przykładów automatu komórkowego, wymyślony w roku 1970 przez brytyjskiego matematyka Johna Conwaya.
Po raz pierwszy gra została zaprezentowana publicznie w październikowym wydaniu Scientific American z 1970 w dziale "Mathematical Games" prowadzonym przez Martina Gardnera. Z teoretycznego punktu widzenia gra jest interesującym przykładem uniwersalnej maszyny Turinga. Oznacza to, że wszystko, co da się przedstawić w postaci algorytmu, da się także przedstawić na grze w życie.
Od momentu publikacji zawsze wzbudzała duże zainteresowanie z powodu zaskakującego sposobu, w jaki wzorce potrafią ewoluować. Naukowców, matematyków i ekonomistów interesuje sposób, w jaki przy zastosowaniu tylko kilku prostych reguł powstają skomplikowane wzorce.
[edytuj] Opis reguł gry
Gra toczy się na nieskończonej planszy (płaszczyźnie) podzielonej na kwadratowe komórki. Każda komórka ma ośmiu "sąsiadów", czyli komórki przylegające do niej bokami i rogami. Każda komórka może znajdować się w jednym z dwóch stanów: może być albo "żywa" (włączona), albo "martwa" (wyłączona). Stany komórek zmieniają się w pewnych jednostkach czasu. Stan wszystkich komórek w pewnej jednostce czasu jest używany do obliczenia stanu wszystkich komórek w następnej jednostce. Po obliczeniu wszystkie komórki zmieniają swój stan dokładnie w tym samym momencie. W grze w życie nie ma graczy w dosłownym tego słowa znaczeniu. Udział człowieka sprowadza się jedynie do ustalenia stanu początkowego komórek.
Stan komórki zależy tylko od liczby jej żywych sąsiadów:
- Martwa komórka, która ma dokładnie 3 żywych sąsiadów, staje się żywa w następnej jednostce czasu (rodzi się)
- Żywa komórka z 2 albo 3 żywymi sąsiadami pozostaje nadal żywa; przy innej ilości sąsiadów umiera (z "samotności" albo "zatłoczenia")
[edytuj] Glider
Struktury w "grze w życie" można podzielić na 3 kategorie:
- takie, które znikają;
- takie, które po pewnym czasie zastygają;
- takie, które istnieją nieskończenie długo i wciąż się poruszają.
Przez długi czas nie było jasne, czy istnieje struktura trzeciego typu. Udało się w końcu odnaleźć układ, nazywany po polsku "szybowcem" (ang. glider), który przesuwa się po planszy i nigdy nie zastyga. Układ ten stał się symbolem społeczności hakerskiej.
Glider jest najprosztszą strukturą nieznikającą. Istnieje także struktura zwana "wyrzutnią", która stoi w miejscu i wyrzuca co kilka rund szybowiec, oraz "statek kosmiczny", ogromna poruszająca się struktura. Oba te układy można uzyskać "zderzając" ze sobą odpowiednią ilość szybowców.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Gra w życie działająca na stronie internetowej