Glosolalia
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.
Glosolalia - od gr. γλῶσσα glossa "język" + λαλῶ lalo "mówię".
1. Mówienie językami, na ogół niezrozumiałymi; głoszenie słowa Bożego w stanie ekstazy nieistniejącymi językami.
Glosolalia jest przez osoby wierzące często uznawana za dar języków pochodzący od Boga. W Piśmie Świętym jest wzmiankowane około 30 razy. Dar ten ma często funkcję modlitewną.
Warto zaznaczyć istotną rolę wiary która odgrywa decydującą rolę w rozumieniu oraz akceptacji zjawiska glosolalii. Chrześcijanie posiadający zdolność "mówienia językami" definiują ją jako wezwanie Jezusa do stania się jak dzieci, gdyż tylko tak można wejść do królestwa niebieskiego (Ewangelia wg. św. Mateusza).
Szczególną formą glosolalii jest ksenolalia, w której dochodzi do mówienia językami istniejącymi, ale nieznanymi mówiącemu.
Psychologowie i lingwiści badali fenomen glosolalii. Okazało się, że teksty wypowiadane przez osobę w tym stanie na ogół nie mają sensu w żadnym znanym języku, co więcej nie tworzą zdań. Nie jest prawodpodobne, aby mogły reprezentować jakikolwiek istniejący kiedyś język, gdyż w dowolnym języku istnieją słowa, które budują jego strukturę i daje się je wyróżnić za pomocą metod statystycznych. Tymczasem słowotok glosolalii stanowi przypadkową zbitkę sylab oraz słów zapożyczonych z najróżniejszych znanych danej osobie, bądź zasłyszanych przez nią języków, które na ogół nie tworzą żadnych rozpoznawalnych struktur. Zjawisko glosolalii u zielonoświątkowców zbadał w pracy Tungotal och andedop 1976 fiński psycholog religii Nils G. Holm.
Co do ksenolalii, to nauka stoi na stanowisku, że osoby te powtarzają fragmenty obcojęzyczne niegdyś zasłyszane. W niektórych przypadkach domysł ten został potwierdzony, choć oczywiście nie we wszystkich przypadkach się to udało. Poza tym ksenolalię świadkowie łatwo mylą ze zwykłą glosolalią, gdyż w niej także używane są np. słowa łacińskie, które wszakże nie budują struktur gramatycznych.
2. W literaturze - pozbawione wyraźnego sensu układy głoskowe, przypominające słowa rodzime lub obce, np. abrakadabra. Często spotykane w twórczości ludowej (zaklęcia, przyśpiewki).
