Georges de La Tour

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Nowo Narodzony, ok.1648, Musée des Beaux Arts, Rennes

Nowo narodzony (fragment), ok.1648, Musée des Beaux Arts, Rennes

Pokłon pasterzy, ok.1644, Luwr, Paryż

Maria Magdalena Pokutująca, ok.1640, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork

Hiob lub Hiob wyszydzany przez żonę, ok. 1625-1650, Musée Départemental des Vosges, Épinal

Święty Sebastian z pochodnią/Święty Sebastian opatrywany przez świętą Irenę, ok.1649, Luwr, Paryż

Georges de La Tour (ur. 19 marca 1593 w Vic-sur-Seille, zm. 30 stycznia 1652 w Lunéville), malarz francuski okresu baroku.

[edytuj] Biografia

O życiu prywatnym artysty wiadomo bardzo niewiele, podobnie jest z jego wykształceniem. Był synem piekarza i miał dziesięcioro dzieci, z których większość zmarła w dzieciństwie. Być może swoją młodość spędził w rodzinnym mieście, ale równie prawdopodobne jest, że wyjechał do pobliskiego Nancy, a nawet do Włoch czy do Holandii. Nie ma na to żadnych dowodów.

W 1617 młody malarz ożenił się z Dianą Le Nerf - córką urzędnika książęcego, miejscowego bogacza. W 1619 urodził się ich pierwszy syn i rodzina przeniosła się do Lunéville w Księstwie Lotaryngii. W 1621 na świat przyszedł ich drugi syn - Étienne, który tak jak ojciec został malarzem. Gdy w 1639 Lotaryngia stała się częścią Francji, La Tour otrzymał niezwykle zaszczytny tytuł malarza królewskiego (peintre du roi).

Jednak życie w Lunéville nie należało z pewnością do najłatwiejszych - w 1631 miasto nawiedziła epidemia dżumy, przez długi czas toczyła się wojna o Lotaryngię, którą, jak już zostało wspomniane, ostatecznie przyłączono do Francji. W 1651 wojna rozgorzała na nowo i w mieście wybuchła epidemia choroby płuc, na którą zmarła żona artysty, a 30 stycznia 1652 roku i on sam.

Po śmierci popadł w kompletne zapomnienie. Został odkryty na nowo na początku XX wieku, kiedy to część jego dzieł została zidentyfikowana przez niemieckiego historyka sztuki Hermanna Vossa i innych badaczy. Obecnie de La Tourowi są przypisywane 44 obrazy, ale nie jest wykluczone, że zostaną odkryte nowe. Sprawę utrudnia fakt, iż jego syn Étienne był także malarzem. Co więcej, dzieła de La Toura są bardzo rzadko sygnowane.

[edytuj] Twórczość

Georges de La Tour, tworzący w podobnym okresie co Jacques Callot i bracia Le Nain, jest doskonałym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości. Ze względu na swoje zainteresowanie światłem jest uznawany za jednego z najbardziej oryginalnych kontynuatorów twórczości Caravaggia. Nocne sceny (nokturny) są zazwyczaj oświetlane świeczką, która nadaje obrazom ciepłego kolorytu. Postaci są lekko uproszczone, zgeometryzowane. Malarz najczęściej przedstawia sceny religijne. Styl Georges de La Tour'a jest bardzo charakterystyczny, rozpoznawalny przez każdego, kto widział choć kilka jego obrazów.

Prawdopodobnie pierwsze jego dzieła to seria przedstawiająca Chrystusa i 12 apostołów, namalowana w latach 20. XVII wieku. Do dziś przetrwała tylko ich część, w tym także kopie. Obrazy charakteryzuje skrajny realizm (np. św. Tomasz).

Najbardziej znane dzieła:

Nowo narodzony, ok. 1648, Musée des Beaux Arts, Rennes - choć tak naprawdę w scenie tej nie został przedstawiony żaden element wskazujący na to, że jest to scena Bożego Narodzenia, każdy intuincyjnie tak ją odbiera. Niemowlę, małe i ciasno zawinięte w pieluszki, jest trzymane przez matkę, ubraną w czerwoną suknię. Druga kobieta, zapewne św. Anna, siedząca bokiem do patrzącego, trzyma w lewej ręce świeczkę, której światło przysłania prawą.

Pokłon pasterzy, ok.1644, Luwr, Paryż - tu nie ma wątpliwości, o jaką scenę chodzi. Trzech pasterzy oddaje pokłon małemu Jezusowi, który przypomina tego z Nowo Narodzonego. Uwaga wszystkich postaci jest skupiona właśnie na tym małym dziecku, lężacym na sianku, podskubywanym nieśmiało przez szarego baranka.

Maria Magdalena Pokutująca, ok.1640, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork - Georges de La Tour stworzył jeszcze trzy inne przedstawienia Marii Magdaleny , jednej z najczęściej obrazowanych postaci w okresie baroku. Znajdują się one w County Museum of Art w Los Angeles, w National Gallery w Waszyngtonie i w paryskim Luwrze.

Hiob lub Hiob wyszydzany przez żonę, ok. 1625-1650, Musée Départemental des Vosges, Épinal - obraz ten jest ilustracją do biblijnej historii Hioba, zawartej w Księdze Hioba. Ten niezwykle pobożny człowiek zotał wystawiony przez Boga na próbę - stracił swój majątek, umarły jego dzieci i zachorował na trąd. De La Tour przedstawia go razem z żoną, której czerwono-złota suknia dominuje na obrazie, oświetlanym oczywiście przez świeczkę.

Święty Sebastian z pochodnią / Święty Sebastian opatrywany przez świętą Irenę, ok.1649, Luwr, Paryż - znane są liczne kopie tego obrazu. Powstał on najprawdopodobniej w okresie szalejącej epidemii dżumy. Chorym właśnie na tę chorobę patronuje święty Sebastian, męczennik, który choć sądzono, że jest martwy, został wyleczony dzięki opiece świętej Ireny. De La Tour przedstawił moment znalezienia ciała świętego, przeszytego strzałą, przez Irenę i towarzyszki.

Oszust z asem karo, lata 30 XVII wieku, Luwr, Paryż - niemal identyczny obraz znajduje się w Kimbell Art Museum w Forth Worth w USA. W obu tych obrazach najbardziej intrygują spojrzenia postaci. Dopiero po chwili widz zauważa oszustwo, dokonywane przez młodego mężczyznę w lewym dolnym rogu i jego wspólniczki. Niczego nieświadomy jest młodzieniec z prawej strony.