Geografia Papui-Nowej Gwinei
Z Wikipedii
Papua-Nowa Gwinea zajmuje wschodnią część wyspy Nowa Gwinea oraz sąsiadujące z nią archipelagi: Archipelag Bismarcka (Nowa Brytania, Nowa Irlandia, Wyspy Admiralicji, północną część Wysp Salomona (Bougainville, Buka), Wyspy Trobriandzkie, Wyspy D'Entrecasteaux i Luizjady.
Graniczy z indonezyjską prowincją Papua. Oblewają ją wody Oceanu Spokojnego: Morza Nowogwinejskiego i Salomona od północy i Koralowego od południa.
Spis treści |
[edytuj] Ukształtowanie powierzchni
Papua-Nowa Gwinea to kraj górzysty. Najwyższe łańcuchy górskie znajdują się w środkowej części Nowej Gwinei: Góry Centralne (z pasmem Gór Bismarcka, gdzie znajduje się najwyższy szczyt Góra Wilhelma, 4509 m n.p.m.), Góry Owena Stanleya (Mount Victoria - 4073 m). Na północy wyspy ciągnie się niższa pasmo Gór Nadbrzeżnych nie przekraczające 2000 m n.p.m. Na północy i południu rozciągają się dwa największe obszary nizinne w dolinach rzek Fly i Sepik. Pozostałe większe wyspy są również górzyste i osiągają 2000-3000 m n.p.m.
[edytuj] Geologia
Na Nowej Gwinei i kilku sąsiednich wyspach wznosi się wiele czynnych wulkanów. Są to obszary sejsmiczne często nawiedzane przez trzęsienia ziemi. Ostatnie silne trzęsienie ziemi o sile 7 stopni w skali Richtera nawiedziło wyspę 17 lipca 1998. Wywołane przez nie fale tsunami spowodowały śmierć 2,2 tys. osób.
[edytuj] Klimat
Na Papui-Nowej Gwinei występuje klimat równikowy, gorący i wilgotny. Średnie temperatury miesięczne wahają się od 25-28°C. Opady są obfite - od 1000-2000 mm rocznie na południu Nowej Gwinei, 2500-4000 mm na północy oraz 6000 mm w Górach Centralnych. Równie wysokie opady występują na pozostałych wyspach kraju.
[edytuj] Hydrografia
Sieć rzeczna dobrze rozwinęta, rzeki liczne i zasobne w wodę. Największe rzeki są na Nowej Gwinei: Fly, Sepik, Ramu i Purari.
[edytuj] Roślinność i świat zwierzęcy
Roślinność Papui-Nowej Gwinei ze względu na urozmaicone ukształowanie terenu i różnice klimatyczne jest dość zróżnicowana. Na ogół przeważają bujne i trudne do przebycia lasy równikowe. Na wybrzeżach znaleźć można gęste namorzyny, na podmokłych nizinach - równikowe lasy bagienne, w suchszych regionach - sawanny, na wyżynach - wiecznie zielone lasy podzwrotnikowe, a w górach - lasy z dębem, bukiem i sosną. Świat zwierzęce reprezentowany jest przez wiele gatunków endemicznych, np. kazuar hełmiasty.
