General Belgrano

Z Wikipedii

General Belgrano - argentyński krążownik, ex-amerykański "Phoenix", zatopiony 2 maja 1982 roku podczas wojny o Falklandy.

[edytuj] Historia

Był to krążownik lekki amerykańskiego typu Brooklyn. Zbudowany w New Jersey - budowa rozpoczęta w 1935 roku. Wszedł do służby w marynarce amerykańskiej US Navy w dniu 3 października 1938 roku pod nazwą USS Phoenix (oznaczenie CL-46). Brał udział w II wojnie światowej na Pacyfiku (między innymi znajdował się w Pearl Harbor podczas ataku japońskiego).

W lipcu 1946 roku został wycofany ze służby amerykańskiej i w grudniu 1951 roku sprzedany Argentynie za 7,8 miliona USD (wraz z drugim okrętem tej klasy: USS "Boise" CL-47, który otrzymał nazwę "Nuere de Julio"). "Phoenix" otrzymał nazwę "Diecisiete de Octubre" ("17 de Octubre"), lecz po obaleniu Juana Perón w 1955 roku, w 1956 roku został przemianowany na "General Belgrano" (C-4) (generał Manuel Belgrano walczył o niepodległość Argentyny w 1816 roku).

Podczas wojny z Wielką Brytanią o Falklandy, Brytyjczycy ogłosili strefę w promieniu 200 mil od wysp za "strefę całkowitej wyłączności" (Total Exclusion Zone), w której okręty uznane za wrogie miały być topione. Z uwagi na to, siły nawodne marynarki argentyńskiej nie zbliżały się do wysp. "General Belgrano" opuścił port Ushuaia w dniu 26 kwietnia 1980 roku z dwoma niszczycielami, "Piedra Buena" (D-29) i "Hipolito Bouchard" (D-26) (oba także ex-amerykańskie), jako Grupa Operacyjna 79.3. 29 kwietnia patrolowały one na południe od wysp. 30 kwietnia grupa została wykryta przez brytyjski atomowy okręt podwodny HMS "Conqueror". Chociaż argentyńskie okręty znajdowały się poza "strefą całkowitej wyłączności", zespół został uznany za zagrożenie. Po konsultacji na szczeblu rządu, premier Margaret Thatcher zezwoliła dowódcy "Conquerora" (Chris Wreford-Brown) na atak.

Okręt podwodny zaatakował 2 maja około godziny 16.00, odpalając trzy konwencjonalne, wywodzące się z II wojny światowej torpedy Mk 8 mod 4, z których dwie trafiły w "General Belgrano", urywając dziób okrętu. Krążownik został opuszczony o 16.24 i zatonął. Rozbitkowie pływali na tratwach przez następne około 40 godzin, zanim nie zostali znalezieni przez okręty argentyńskie i statek chilijski od 3 do 5 maja. Zginęło 323 marynarzy, uratowano 770.

"General Belgrano" był pierwszym okrętem zatopionym przez atomowy okręt podwodny. Zatopienie to wywołało duży oddźwięk i wiele kontrowersji na świecie.

[edytuj] Dane techniczno-taktyczne

• wyporność:
  • standardowa: 9575 ton
  • pełna: 12242 ton
• wymiary:
  • długość: 185 m
  • szerokość: 18,9 m
  • zanurzenie: 5,9 m
• szybkość: 32,5 węzły
• uzbrojenie:
  • 15 dział kaliber 152 mm (w trzydziałowych wieżach)
  • 8 dział przeciwlotniczych 127 mm
  • 2 poczwórne działka przeciwlotnicze 40 mm
  • 2 poczwórne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Sea Cat (dodane w 1968).
  • 2 śmigłowce
• załoga: 1138