Günther Lütjens
Z Wikipedii
Günther Lütjens (ur. 25 maja 1889 w Wiesbaden, zm. 27 maja 1941) - niemiecki wojskowy, dowódca floty III Rzeszy.
W roku 1907 wstąpił do Cesarskiej Marynarki jako kadet. Szkołę marynarki ukończył z 20. lokatą na 160 podchorążych. Szybko wyrobił sobie znakomitą opinię jako szkoleniowiec broni torpedowej. Podczas I wojny światowej początkowo był oficerem wachtowym na torpedowcu. Następnie dowodził kolejno torpedowcem, półflotyllą i flotyllą takich okrętów, a wreszcie krążownikiem. Brał udział w wielu akcjach bojowych - starciach z siłami lekkimi, rozpoznaniach, ostrzeliwaniu wybrzeży i ratowaniu własnych, uszkodzonych jednostek. Był odznaczony Krzyżem Żelaznym I oraz II klasy, a wojnę zakończył w stopniu kapitana.
W roku 1926, w stopniu komandora podporucznika, dowodził I Flotyllą Torpedowców. Od 1931 był kierownikiem wydziału personalnego oficerów w Ministerstwie Obrony, a w 1933 został szefem wydziału personalnego floty. W roku 1937 uzyskał stopień kontradmirała i powierzono mu funkcję dowódcy Sił Torpedowych. Po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 walczył na Bałtyku i m.in. wziął udział w potyczce z polskimi okrętami koło Helu (na pokładzie niszczyciela "Leberecht Maass"). Podczas kampanii norweskiej w kwietniu 1940 był dowódcą Sił Zwiadowczych. Pancerniki "Scharnhorst" i "Gneisenau", osłaniające pod jego flagą siły desantowe, stoczyły walkę z brytyjskim "Renownem". Przewidywano, iż jako dowódca sił morskich "Zachód" będzie dowodził siłami morskimi podczas planowanej inwazji Wielkiej Brytanii. W styczniu 1940 mianowano go wiceadmirałem, w czerwcu odznaczono Krzyżem Rycerskim, we wrześniu awansował na admirała i został dowódcą floty.
W pierwszych miesiącach roku 1941 (30 stycznia - 22 marca) dowodził zespołem "Scharnhorst" - "Gneisenau" podczas udanego rajdu przeciw żegludze na Atlantyku. W rozmowie z kmdr. Vossem przed operacją "Rheinubung" powiedział: Chciałbym się pożegnać, nigdy już nie wrócę. Jeśli się weźmie pod uwagę przewagę Brytyjczyków, nie jest prawdopodobne, abyśmy to przeżyli.... Zginął wraz z pancernikiem "Bismarck" 27 maja 1941.