Fundusze inwestycyjne
Z Wikipedii
Fundusz inwestycyjny to osoba prawna, z usług której każdy może skorzystać w celu pomnażania kapitału. Jest to majątek klientów zarządzany przez specjalistów. Zadaniem specjalisty (licencjonowanego doradcy inwestycyjnego) jest inwestowanie powierzonych mu pieniędzy w taki sposób, aby osiągnąć jak największy zysk dla uczestników funduszu. Najczęściej, dla każdej firmy zarządzającej pieniędzmi (Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych - TFI) pracuje wiele analityków, oraz kilku zarządzających. Istotny, jest także fakt, że Fundusz Inwestycyjny i TFI, które nim zarządza mają oddzielne osobowości prawne. Skutkuje to tym, że w razie upadku TFI aktywa zgromadzone w funduszach nie wchodzą w skład masy upadłościowej TFI. A więc aktywa uczestników funduszu są bardzo bezpieczne i ponoszą tylko ryzyko inwestycyjne. W bankach natomiast mamy sytuację odwrotną. Aktywa banku w przypadku jego upadłości zostają spożytkowane na zaspokojenie zobowiązań banku.
Każdy pieniądz, który jest wpłacany na konto w funduszu jest przeliczany na tzw. jednostki uczestnictwa. Ich liczba pokazuje udział w majątku funduszu. Otwarty fundusz inwestycyjny ma obowiązek codziennie wyceniać ile jest warta jednostka uczestnictwa. Wartość jednostki jest podawana do publicznej wiadomości. Obecnie można śledzić wartość jednostek, przez internet, codzienną lekturę dzienników, telegazetę, czy nawet telefon komórkowy. Jest to bardzo wygodna forma kontroli nad inwestycjami. W zależności od ryzyka jakie akceptujemy, oraz od długości czasu inwestowania, można wybierać spośród różnych ofert Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych.
Fundusze inwestycyjne różnią się między sobą poziomem ryzyka i związanym z nim rodzajem instrumentu finansowego, w który lokują swoje aktywa. Różnice dotyczą także horyzontu czasowego inwestycji i celów inwestycyjnych. Nie ma dwóch identycznych funduszy inwestycyjnych.
[edytuj] Podział funduszy
[edytuj] CEL INWESTYCYJNY
[edytuj] Fundusze agresywnego wzrostu
Są one najbardziej ryzykowne spośród wszystkich funduszy akcji. Ich celem jest maksymalny przyrost wartości kapitału, dający przy tym niewielki dochód bieżący. Na ogół lokują one swoje środki w akcje nowych spółek i istniejących już spółek wzrostowych z rynku pozagiełdowego. Mogą również inwestować, niezależnie od ich kapitalizacji, w spółki lub branże znajdujące się akurat w niełasce rynku, licząc na potencjał zysków zawartych w niedowartościowanych lub zapomnianych akcjach. Inne tego rodzaju fundusze inwestują we wszystkie spółki ujawniające silny potencjał zysków.
[edytuj] Fundusze akcji małych spółek
Są również funduszami wysokiego ryzyka. W przeciwieństwie do agresywnych funduszy wzrostu, kupują wyłącznie akcje małych spółek z rynku pozagiełdowego. Obrót tymi akcjami jest niewielki, a ich kursy podlegają znacznym wahaniom.
[edytuj] Fundusze wzrostu kapitałowego
Podobnie jak ich agresywni poprzednicy, dążą do przyrostu wartości kapitału. Są jednak mniej ryzykowne, ponieważ inwestują w spółki o pewnej pozycji na rynku, wypłacające akcjonariuszom dywidendę. Jednakże dochód z dywidendy traktują jako rzecz drugorzędną. Przyrost wartości kapitału mają im zapewnić szybko rozwijające się firmy. W rankingach efektywności fundusze te są porównywalne z agresywnymi funduszami wzrostu.
[edytuj] Fundusze wzrostu i dochodu z kapitału
Inwestują w spółki o ugruntowanej pozycji na rynku tzw. blue chips, regularnie wypłacające dywidendę. Charakteryzuje je duży stosunek dywidendy do wartości kapitału i są zainteresowane łączną stopą zwrotu. Fundusze tego typu są mniej ryzykowne od funduszy wzrostu, ponieważ inwestują w spółki o większej kapitalizacji i o większej płynności finansowej umożliwiającej wypłacanie znaczniejszych dywidend. Dywidendy pełnią funkcję finansowej amortyzacji na wypadek spadku kursów.
[edytuj] Fundusze mieszane (zrównoważone)
Ich celem jest zachowanie kapitału. Inwestują w akcje i obligacje. W strukturze portfela, w większości z nich, dominuje następująca proporcja - 60% akcji i 40% obligacji. Są to fundusze stabilniejsze, wahania ich wartości są mniejsze od zmian indeksów giełdowych. W czasie hossy pozostają na ogół w tyle za rynkiem, ale osiągają lepsze wyniki w czasie bessy.
[edytuj] Fundusze łącznej stopy zwrotu
Są odmianą funduszy mieszanych, dającą jednak inwestorom możliwość osiągnięcia większych zysków. Zarządzający ich portfelem mają większą elastyczność zmiany struktury portfela niż w funduszach mieszanych. W zależności od sytuacji na rynku mogą oni zmieniać dowolnie proporcje pomiędzy akcjami a obligacjami.
[edytuj] Fundusze dochodu z kapitału
Można je traktować jako substytut funduszy zrównoważonych w nieco większym stopniu nastawionych na wzrost kapitału. Fundusze te starają się uzyskać jak największy dochód bieżący. Kupują w tym celu akcje o wysokiej stopie dywidendy oraz obligacje emitowane przez rząd i przedsiębiorstwa. ponieważ znaczną część ich przychodów stanowią odsetki i dywidendy, są one bardziej niż inne fundusze akcji narażone na zmiany stóp procentowych.
[edytuj] Fundusze obligacji
Mogą mieć różne cele inwestycyjne. Mogą różnić się między sobą horyzontem czasowym obligacji, w które inwestują jak i ryzykiem związanym z wiarygodnością emitentów obligacji. Fundusze obligacji służą jako zabezpieczenie przed ewentualnymi stratami z inwestycji w akcje lub w funduszach akcji. Nie są one jednak wolne od ryzyka. Ich wartość może podlegać wahaniom podobnie jak w przypadku akcji. Im dłuższy jest termin wykupu obligacji, tym większe są wahania ich kursów.
[edytuj] Fundusze rynku pieniężnego
Inwestują one w krótkoterminowe instrumenty rynku pieniężnego, czyli w bony skarbowe, certyfikaty depozytowe, bony komercyjne itp. W tych funduszach nie ma wahań cen, ale uzyskiwany w nich dochód jest niższy. Najbezpieczniejsze z tych funduszy inwestują w bony skarbowe, średniookresowe obligacje rządowe oraz skrypty dłużne agencji rządowych.
[edytuj] Fundusze rynków zagranicznych
Istnieją dwie odmiany tych funduszy. Fundusze globalne inwestujące na rynku krajowym jak i na rynkach zagranicznych oraz fundusze międzynarodowe, które wyłączają ze swoich portfeli krajowe papiery wartościowe. Atrakcyjność tych funduszy polega na jeszcze większej dywersyfikacji lokat niż w krajowych funduszach akcji czy obligacji. Rynki w innych krajach poruszają się często w rytmie odmiennym od krajowego i dlatego straty z inwestycji krajowych mogą być równoważone zyskami na rynkach zagranicznych. Jednakże z tymi funduszami wiąże się dodatkowe ryzyko związane z kursami walut.
[edytuj] Fundusze branżowe
Są to wyspecjalizowane fundusze inwestujące w wybrane branże przemysłowe. Inwestowanie w te fundusze jest obarczone wysokim ryzykiem, ponieważ brak w nich dywersyfikacji. Jeśli koniunktura na daną branżę jest dobra, można osiągnąć znaczące zyski. Jednak w przeciwnym wypadku straty dla inwestora mogą okazać się dotkliwe.
[edytuj] KRYTERIUM UCZESTNICTWA
[edytuj] Fundusze otwarte
Fundusz inwestycyjny otwarty zbywa jednostki uczestnictwa i dokonuje ich odkupienia na żądanie uczestnika funduszu. Z chwilą odkupienia jednostki uczestnictwa są umarzane z mocy prawa.
[edytuj] Fundusze zamknięte
Fundusz zamknięty emituje jednostki uczestnictwa (certyfikaty), które mogą być przedmiotem wtórnego obrotu. Certyfikaty nie podlegają umarzaniu.
[edytuj] Fundusze mieszane
Podobnie jak w funduszach zamkniętych, emitowane są certyfikaty, które są przedmiotem wtórnego obrotu. Certyfikaty podlegają umorzeniu tylko w sytuacji dopuszczonej przez prawo.
[edytuj] KRYTERIUM OPŁATY WSTĘPNEJ
[edytuj] Fundusze typu load
Pobierana jest tzw. opłata manipulacyjna. Może ona być pobierana zarówno na wejściu jak i na wyjściu z funduszu.
[edytuj] Fundusze typu no-load
Brak opłaty manipulacyjnej.
[edytuj] KRYTERIUM DYSTRYBUCJI ZYSKÓW
[edytuj] Fundusze tezaurujące
Fundusze kumulujące zyski funduszy.
[edytuj] Fundusze wypłacające
Fundusze wypłacające uczestnikowi funduszu świadczenia, np. dywidendę.
[edytuj] Źródło
Na podstawie: fundi.pl - fundusze inwestycyjne
