Fronda (czasopismo)
Z Wikipedii
| Fronda | |
|---|---|
| Częstotliwość ukazywania się |
kwartalnik |
| Kraj | Polska |
| Wydawca | Fronda.PL |
| Rodzaj czasopisma | kultura/cywilizacja |
| Pierwsze wydanie | 1994 |
| Redaktor naczelny | Marek Horodniczy |
| Format | A5 |
| ISSN | 1231-6474 |
| Strona internetowa czasopisma | |
Fronda - kwartalnik o charakterze cywilizacyjnym założony w 1994 roku przez Rafała Smoczyńskiego i Grzegorza Górnego. Ukazuje się w nakładzie ok. 5 tys. egz. Od sierpnia 2005 roku redaktorem naczelnym jest Marek Horodniczy.
Właścicielami spółki wydającej pismo są od 2002 roku warszawscy przedsiębiorcy Tadeusz Grzesik i Michał Jeżewski. Wydawnictwo publikuje także w serii Biblioteka "Frondy" książki autorów polskich (także wznowienia publikacji z lat 30. i 40. XX wieku) oraz tłumaczenia z języków obcych (zwłaszcza angielskiego, francuskiego i rosyjskiego). Zakres podejmowanej w nich tematyki wchodzi teologia i filozofia chrześcijańska, współczesna polska poezja, dramat i proza, a także publicystyka o tendencji konserwatywnej i katolickiej.
[edytuj] Profil ideowy
Specyfikę periodyku oddaje jego podtytuł: "Pismo poświęcone". "Fronda" odwołuje się do nauki Kościoła katolickiego, w szczególności do encyklik Jana Pawła II, korzystając jednocześnie z estetyki kontrkulturowej i instrumentarium postmodernizmu.
Od początku swego istnienia "Fronda" była wyrazem buntu wobec "politycznej poprawności" i stanowiła próbę wykreowania młodzieżowej "mody na konserwatyzm", która w dużej mierze się zresztą powiodła. Od pierwszych numerów pojawiały się teksty dot. "cywilizacji śmierci" (wywiad z nekrofilką, przegląd prasy gejowskiej), krytyczne wobec przekonań liberalnych (szwedzkie "chrześcijaństwo bez Boga") i postkomunizmu oraz przywołujące kontrowersyjne tradycje polityczne (Pinochet, Salazar, Legion Michała Archanioła), a także odwołujące się do estetyki reklamy grafiki propagujące różaniec, spowiedź czy wodę święconą.
Od końca lat 90. "Fronda" skoncentrowała się na związkach kultury i religii. Opublikowała m.in. poważne dyskusje nt. możliwości wypracowania przez Kościół tzw. pozytywnej teologii judaizmu, liczne wywiady z polskimi i zagranicznymi hierarchami katolickimi, a tym z kardynałem Ratzingerem. W piśmie często spotyka się nawiązania do scholastycznej filozofii sztuki oraz myślicieli XX-wiecznych: Thomasa Stearnsa Eliota, Gilberta Keitha Chestertona, Nikołaja Bierdiajewa, Jacquesa Maritaina i Erica Voegelina.
[edytuj] Znaczenie pisma i opinie o nim
"Fronda" przez wielu hierarchów (m.in. abp. Józefa Michalika i abp. Józefa Życińskiego) uważana jest za awangardę młodej inteligencji katolickiej w Polsce. [dodaj źródło]
Członkami redakcji są m.in. poeta Wojciech Wencel, filozof Rafał Tichy, historyk Nikodem Bończa-Tomaszewski oraz eseiści Filip Memches i Aleksander Kopiński.
Na łamach pisma publikowali też tacy autorzy, jak: poeci Krzysztof Koehler, Wojciech Kudyba, Stanisław Chyczyński, Szymon Babuchowski i Tadeusz Dąbrowski, historyk Paweł Skibiński, publicyści Lech Jęczmyk, Remigiusz Okraska i Tomasz Terlikowski oraz eseiści Paweł Lisicki i Cezary Michalski.
Ostro atakowana przez środowiska lewicowo-liberalne [dodaj źródło], "Fronda" wzbudza kontrowersje również na prawicy [dodaj źródło], zwłaszcza swoją prowokacyjną szatą graficzną oraz poetyką tekstów, często opatrywanych "rewolwerowymi" tytułami.
Duże znaczenie opiniotwórcze mają też użytkownicy Forum Frondy dostępnego na stronie czasopisma. Przez wielu środowisko to jest postrzegane jako niezwykle wpływowe. [dodaj źródło]
