Evangelista Torricelli
Z Wikipedii
Evangelista Torricelli (ur. 15 października 1608 w Faenzy, zm. 25 października 1647), Włoski fizyk i matematyk.
Jako młody chłopak Torricelli został oddany pod naukową opiekę wuja, który był mnichem w zakonie kamedułów. Dzięki jego staraniom wyjechał w 1627 roku do Rzymu studiować nauki pod kierunkiem benedyktyna Benedetto Castellego, profesora matematyki w tamtejszym Collegio di Sapienza.
Studia nad traktatem Galileusza Discorsi e dimostrazioni matematiche intorno a due nuove scienze (Dialogi i dowodzenia matematyczne z zakresu nowych umiejętności) nasunęły mu pomysł udoskonalenia wielu przedstawionych tam urządzeń – zebrał je wszystkie w księdze De motu (O ruchu), wydanej razem z jego Opera geometrica (Dzieła matematyczne) w 1644.
Za pośrednictwem Castellego nawiązał kontakt z Galileuszem i przeniósł się do Florencji, gdzie przez trzy ostatnie miesiące życia wielkiego uczonego pełnił rolę jego sekretarza.
Po śmierci Galileusza Torricelli został nadwornym matematykiem księcia Florencji i profesorem matematyki na akademii we Florencji. Odkrycie w 1643 roku zasady działania barometru umocniło jego reputację ("puszka" Torricellego, "próżnia" Torricellego). Jednostka ciśnienia tor nosi nazwę dla upamiętnienia jego zasług. Przeprowadził także tzw. doświadczenie Torricellego.
Torricelli odkrył również zadziwiającą figurę zwaną rogiem Gabriela. Figura ta ma skończoną objętość, natomiast jej powierzchnia boczna jest nieskończona – co oznacza, że do pomalowania rogu z zewnątrz potrzeba nieskończonej ilości farby. Jednak w puszce mieści się tylko jej skończona ilość... Ten paradoks był w owych czasach trudny do wyjaśnienia (sam Torricelli sprawdzał swe obliczenia wielokrotnie) i wywołał zaciekłe dyskusje na temat "natury nieskończoności", w których uczestniczył między innymi Hobbes.
Zobacz też: Historia fizyki, Nauka w XVII wieku.
