Dariusz Dziekanowski
Z Wikipedii
| Dariusz Dziekanowski | ||
| Informacje ogólne | ||
|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Dariusz Paweł Dziekanowski | |
| Data urodzenia | 30 września 1962 | |
| Miejsce urodzenia | Warszawa, Polska | |
| Pseudonim | Dziekan | |
| Pozycja | napastnik | |
| Kluby | ||
| Lata | Klub | Występy (gole) |
| 1973-1979 1979-1983 1983-1985 1985-1989 1989-1992 1991-1994 1993-1994 1993-1994 1994-1996 1995-1997 |
Polonia Warszawa Gwardia Warszawa Widzew Łódź Legia Warszawa Celtic FC Bristol City FC Legia Warszawa TSV Alemannia Aachen 1900 1.FC Köln Polonia Warszawa |
57 (20) 95 (44) 48 (10) 43 (7) 6 (1) 12 (2) 0 (0) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| 1981-1990 | Reprezentacja Polski | 63 (20) |
Dariusz Paweł Dziekanowski, pseud. Dziekan (ur. 30 września 1962 w Warszawie), polski piłkarz i trener.
Jako piłkarz najczęściej występował na pozycji napastnika, ewentualnie grał jako pomocnik. Karierę piłkarską rozpoczął jako zawodnik Polonii Warszawa, w której grał w latach 1973-1979. W pierwszej lidze zadebiutował jako zawodnik Gwardii Warszawa, w barwach której występował w latach 1979-1983. Jako jeden z najbardziej utalentowanych młodych piłkarzy początku lat 80. trafił w 1983 do Widzewa Łódź za sensacyjną wówczas kwotę 21 milionów złotych. Nie spełnił jednak pokładanych w nim nadziei i w 1985 powrócił do Warszawy. W barwach łódzkiej drużyny zdobył Puchar Polski w 1985.
Najlepszy okres jego kariery wiąże się w występami w drużynie Legii Warszawa, do której przeszedł w 1985 z Widzewa. W barwach Legii zdobył Puchar Polski w 1989 oraz wywalczył Wicemistrzostwo Polski w 1986. W 1988 z 20 bramkami zdobył tytuł króla strzelców ligi. W 1989 przeniósł się do szkockiego zespołu Celtic Glasgow, gdzie mimo kilku dobrych występów ostatecznie nie spełnił oczekiwań. Rozegrał tam 48 ligowych spotkań i strzelił 10 bramek. W 1992 przeniósł się do angielskiej drużyny Bristol City, w której występował do 1993.
W rundzie jesiennej sezonu 1993-1994 rozegrał 6 meczów w barwach Legii, jednak nie mógł dojść do porozumienia z trenerem Pawłem Janasem i opuścił warszawski zespół. Dzięki tym kilku występom w Legii mógł znaleźć się na liście Mistrzów Polski sezonu 1993-1994. W 1994 był zawodnikiem niemieckiej drużyny TSV Alemannia Akwizgran, a w latach 1994-1995 FC Köln. Wiosną 1996 powrócił do Polonii Warszawa i pomógł wywalczyć jej awans do pierwszej ligi. W barwach Polonii rozegrał jeszcze kilka meczów w rundzie jesiennej sezonu 1996-1997, po czym zakończył karierę piłkarską.
W reprezentacji Polski rozegrał w latach 1981-1990 63 mecze i strzelił 20 bramek. W 1986 brał udział w Mistrzostwach Świata w Meksyku. Największe sukcesy reprezentacyjne odnosił jednak jako junior: w latach 1980-1981 dwukrotnie zdobywał tytuł Wicemistrza Europy do lat 18.
Był jednym z najlepszych polskich i europejskich piłkarzy lat 80.. Jednocześnie jest uważany za nie do końca spełniony talent, który mimo swych umiejętności nie osiągnął tego, czego się po nim spodziewano i który przedwcześnie zakończył karierę reprezentacyjną.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako komentator w telewizji i prasie sportowej. Od 2002 pracował w Polskim Związku Piłki Nożnej jako selekcjoner reprezentacji juniorów a od 11 lipca 2006 jest asystentem Leo Beenhakkera w reprezentacji seniorskiej.
