Chotowa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Chotowa
Województwo	podkarpackie
Powiat	dębicki
Gmina	Czarna
Sołtys	Józef Niedbalec
Populacja (2006) - liczba ludności	618
Kod pocztowy	39-217 Grabiny
Tablice rejestracyjne	RDE

Chotowa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Czarna.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna.

[edytuj] Historia

Wieś została założona prawdopodobnie koniec XIII w. lub na początku XIV w. Pierwsza wzmianka o miejścowości pojawia się jednak dopiero w 1419 roku kiedy to Chotowa wraz z sąsiednią Głowaczową nalezała do dominium Gryfitów. Pierwszymi znanymi właścicielami Chotowej byli bracia Jan i Mikołaj którzy zwali się Chotowscy, Kotowscy, a także Kotkowscy, natomiast sama wieś była w tym czasie znana pod nazwą Kotowej. W ciągu kolejnych wieków Chotowa Była przedmiotem licznych przetargów i procesó rodzinnych. Historia wioski była związana az do 1945 roku z właścicielami dworu najpierw na Słupiu, a później w Przyborowiu. W 1728 roku właścielem dworu na Słubiu i zabudowań folwarczanych w Przyborowiu została rodzina Pietruskich. W tych właśnie czasach Przyborów pojawia się jako samodzielna wioska. W 1818 roku Chotowa wraz Słupiem i Przyborowiem była już właśnością rodziny Bobrownickich. Dzięki ślubowi Tekli Bobrowskiej z Hrabią Hieronimem z Pasławić własność ziemska przesła w ręce rodziny Ankwiczów. W 1825 roku dziedzić Przecławia - Dominik hr Rey Oksza (potomek Mikołaja Reya z Nagłowic) - poślubiając Katarzynę Ankwiczównę stał się własicielem Słupia - najstarszej części Chotowej. W 1932 roku włascielami Chotowej zostali Helena z Reyów Jabłonowska i jej mąż książe Józef Jabłonowski byli oni właścielami majątku aż do jego przejecia przez panstwo w 1945 roku. W czasie walk VIII 1944 - I 1945 Chotowa została spalona i zniszczona w 80%. Po wojnie nastąpiła jej odbudowa i powolny rozwój. W na początku lat sześdziesiątych XX wieku pojawił się prąd elekryczny. Dopiero pod koniec XX wieku wies została ztelefonizowano i zgazyfikowana oraz otrzymała wodociąg. W 2005 roku duza część wioski otrzymała kanalizację. W raz z wstąpieniem do Uni Europejskiej pojawił się problem maszowego wyjażdu młodych ludzi za graniczę w poszukiwaniu lepszej przysłośći i dobrej pracy której na podkarpaciu nie mozna znaleźć.