Chabad-Lubavitch
Z Wikipedii
Chabad-Lubavitch (Chabad-Lubawicz) - grupa chasydów powstała pod koniec XVIII wieku na terenie obecnej Białorusi, założona przez rabiego Szneura Zalmana Baruchowicza. W swej historii mieli 7 głównych rabinów wywodzących się z jednej dynastii. Ostatni i uważany dość powszechnie za najwybitniejszego Menachem Mendel Schneerson zaniechał wyboru następcy i od jego śnierci w 1994 grupa nie posiada głównego rabina. Obecnie jest najszybciej rozwijającą się grupą chasydzką - liczą niemal 250 tysięcy wyznawców na całym świecie. Znani są z licznych akcji misyjnych wśród Żydów. W ostatnim czasie nie są już tak wrogo nastawieni do Izraela jak w początkach jego istnienia. W grupie istnieje liczna mniejszość uznająca Schneersona za mesjasza.
[edytuj] Wielcy Rabini Chabad
- Schneur Zalman (1745–1812)
- Dovber Schneuri (1773–1827)
- Menachem Mendel Schneersohn (1789–1866)
- Shmuel Schneersohn (1834–1882).
- Sholom Dovber Schneersohn (1860–1920)
- Joseph Isaac Schneersohn (1880–1950)
- Menachem Mendel Schneerson (1902–1994)jewish world.
