Bruzdogłowiec szeroki
Z Wikipedii
| Bruzdogłowiec szeroki | |
 człony bruzdogłowca szerokiego |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | płazińce |
| Gromada | tasiemce |
| Rząd | Pseudophyllidae |
| Rodzina | Diphyllobothriidae |
| Rodzaj | Diphylobotrium |
| Gatunek | Bruzdogłowiec szeroki |
| Nazwa systematyczna | |
| Diphyllobothrium latum | |
Bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium latum) - pasożytniczy tasiemiec należący do płazińców (robaki płaskie).
Zakażenie bruzdogłowcem szerokim wywołuje u ludzi chorobę zwaną difylobotriozą, jednym z jej objawów jest niedokrwistość złośliwa, wywołana niedoborem witaminy B12.
- Wymiary
- Osiąga nawet 20 m dlugości, jest najdłuższym tasiemcem, jaki pasożytuje u człowieka.
- Występowanie
- Występuje na półkuli północnej, w klimacie polarnym (często występuje w Finlandii) i umiarkowanym. Zajmuje tereny znajdujące się blisko zbiornikow wodnych.
- Żywiciele
- Pierwszym żywicielem pośrednim jest skorupiak z rzędu widłonogów, drugim ryba kostnoszkieletowa. Żywicielem ostatecznym jest ssak, może być nim człowiek.
- Cykl życiowy
- Pierwszym stadium rozwoju jest koracidium, które żyje w środowisku wodnym. Zostaje zjedzone przez widłonoga, w którego organizmie uwalnia się onkosfera i przekształca się w procerkoid. Po zjedzeniu skorupiaka przez rybę larwa przyjmuje kolejne stadium rozwojowe - plerocerkoid. Plerocerkoid osiedla się w mięśniach ryby, gdzie może przebywać przez kilkanaście lat. Po połknięciu przez ssaka osiedla się w jego jelitach i osiąga postać dorosłą.
