Boeing B-29 Superfortress

Z Wikipedii

Boeing B-29 Superfortress, (B-29 Superforteca) - oficjalna nazwa amerykańska ciężkiego bombowca strategicznego produkcji zakładów Boeing, użytkowanego przez lotnictwo armii Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej oraz po jej zakończeniu. Wypożyczone B-29 były również używane przez Wielką Brytanię w latach 1950-1955.

Spis treści 1 Konstrukcja 2 Zastosowanie bojowe 3 Kopie i warianty rozwojowe 4 B-29 dziś 5 Dane lotno-taktyczne 5.1 Uzbrojenie

[edytuj] Konstrukcja

Był to samolot bombowy w którym zastosowano wiele nowatorskich rozwiązań technicznych. Jego pierwsze plany powstały w październiku 1938 roku, kiedy to generał Oscar Westover, szef sztabu Lotniczego Korpusu Armii USA zgłosił zapotrzebowanie na nowy superbombowiec. Miał on być następcą B-17 Latającej Fortecy. W założeniach miał osiągać prędkość 628 km/h, zasięg 8582 km, ciśnieniowy kadłub oraz ogromny udźwig 7258 kg. W marcu 1940 żądania wzrosły. Masa samolotu rosła w tempie zastraszającym. Z początkowych 21 ton zwiększyła się do 54 ton co oznaczało zwiększenie obciążenia powierzchni nośnej do 336 kg/m2 czyli ponad dwa razy więcej niż zakładały ówczesne limity. W sierpniu 1940 prace ruszyły pełną parą mimo wielu pytań bez odpowiedzi (np. jak wzmocnić powierzchnię nośną, czy też jak zapobiec oblodzeniu śmigieł i karabinów na wysokości przekraczające 9000 m). Zaraz za częścią nosową B-29 miał dwie komory bombowe z elektrycznymi, sekwencyjnymi zwalniaczami bomb. Do skrzydeł dołączono cztery gondole silników Wright R-3350 Duplex Cyclone z czterołopatowymi śmigłami. Z tyłu samolotu umieszczono trzy stanowiska obserwacyjne połączone z dwoma grzbietowymi i dwoma podkadłubowymi wieżyczkami strzeleckimi. Każda z wieżyczek wyposażona była w dwa karabiny maszynowe 12,7 mm. Wszystkie karabiny maszynowe były sterowane elektrycznie przez tylnych obserwatorów. Oblot odbył się 21 września 1941 roku. Początkowo specjaliści znaleźli w B-29 9900 wad i usterek ale dzięki wytężonej pracy udało się te usterki usunąć. Ze względu na malejącą aktywność japońskich myśliwców późniejsze wersje pozbawiano broni pokładowej w celu zwiększenia ładunku bomb.

[edytuj] Zastosowanie bojowe

Pierwszym zadaniem bojowym tego samolotu był nalot na Bangkok 5 czerwca 1944 roku. Już w październiku 1944 pierwsze B-29 wchodzące w skład 20 Armii Powietrznej USA wylądowały na świeżo zdobytych wyspach Guam, Tinian i Saipan. Najsłynniejszą akcją tych maszyn było zrzucenie bomb zapalających na Tokio. Wywołały wtedy ogromne pożary i burzę ogniową zabijając więcej ludzi niż jakikolwiek inny atak powietrzny w historii. Piloci amerykańscy opowiadali, że w czasie tego ataku nad Tokio utworzyły się kominy gorącego powietrza które podrzucały i wywracały 50 tonowe samoloty B-29. Innymi słynnymi nalotami były zrzucenie bomby atomowej Little Boy na Hiroszimę i bomby Fat Man na Nagasaki.

[edytuj] Kopie i warianty rozwojowe

Krótko po wojnie w Związku Radzieckim, w biurze projektowym Tupolewa powstała kopia superfortecy oznaczona Tu-4 oparta na kilku egzemplarzach B-29, które lądowały awaryjnie w Związku Radzieckim w 1944 roku. Zakłady Boeinga opracowały po wojnie wariant rozwojowy B-29 oznaczony B-50. W latach pięćdziesiątych amerykańskie bombowce B-29 były stopniowo zastępowane przez maszyny Boeing B-47 Stratojet.

Na podstawie B-29 zbudowano samolot transportowy C-97 Stratofreighter i jego pasażerski wariant rozwojowy, Boeing 377 Stratocruiser.

[edytuj] B-29 dziś

Obecnie tylko jeden Boeing B-29, Fifi, jest zdolny do lotu.

[edytuj] Dane lotno-taktyczne

• Załoga: 10 osób
• Długość: 30,175 m
• Rozpiętość skrzydeł: 43,05 m
• Wysokość: 8.46 m
• Powierzchnia nośna: 161.3 m²
• Masa
  • własna: 31,815 kg
  • startowa maksymalna: 61,235 kg
• Napęd: 4 silniki Wright R-3350-23 z turbodoładowaniem o mocy 1600 kW (2200 KM) każdy.
• Prędkość
  • maksymalna: 605,5 km/h na wysokości 7620 m
  • przelotowa: 322-402 km/h
• Pułap praktyczny: 9700 m
• Zasięg:
  • maksymalny: 3230 [km] na wysokości 7620 m z ładunkiem 2268 kg bomb
  • normalny: 2575 km

[edytuj] Uzbrojenie

• Uzbrojenie strzeleckie:
  • 8 karabinów maszynowych M2 kalibru 12,7 mm po dwa w dwóch zdalnie sterowanych wieżyczkach górnych i dwóch zdalnie sterowanych wieżyczkach dolnych.
  • 2 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm i 1 działko M2 kalibru 20 mm w w wieżyczce ogonowej, sterowane ręcznie.
• Ładunek bomb:
  • normalny: 2268 kg przy zasięgu 2575 km na wysokich pułapach
  • maksymalny: 9072 kg na niskich pułapach i przy małym zasięgu