Baptyści Dnia Siódmego

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Baptyści Dnia Siódmego
Główna religia	Chrześcijaństwo
Czas założenia	1653
Wyznanie macierzyste	Baptyzm
Klasyfikacja religii

Baptyści Dnia Siódmego (ang. Seventh Day Baptists, skrót: SDB) – to protestancki ruch ewangeliczny, złożony z baptystów zachowujących sabat siódmego dnia tygodnia tj. w sobotę.

[edytuj] Historia

Pierwszy zbór Baptystów Dnia Siódmego został utworzony w Londynie w 1653 r. pod przewodnictwem doktora Petera Chamberlen’a. Na terenie Ameryki, pierwszy zbór Baptystów Dnia Siódmego, powstał w grudniu 1671 r. w Newport, w stanie Rhode Island. Stephen Mumford, Baptysta Dnia Siódmego z Anglii, przypłynął do Rhode Island w 1665 r. Nie znajdując tam żadnego zboru święcącego sobotę, przyłączył się do wspólnoty baptystycznej święcącej niedzielę w Newport, której pastorem był John Clarc (1609-1676). Mumford i jego zwolennicy uczęszczali do tego zboru aż do 1671 r., kiedy to założyli w Newport pierwszy w Ameryce zbór Baptystów Dnia Siódmego. Wkrótce potem powstały zbory w Pensylwanii i New Jersey, skąd rozprzestrzeniły się na północ – do Connecticut, Nowego Jorku i na południe – do Wirginii i Karoliny. Sabatarianizm pojawił się również wśród Niemców w Ephrata (1735 r.). Wspólnota ta została zorganizowana jako Niemieckie Stowarzyszenie Religijne Baptystów Dnia Siódmego. Generalna Konferencja Baptystów Dnia Siódmego, jako zjednoczenie w pełni autonomicznych zborów Baptystów Dnia Siódmego została powołana w 1801 r.

[edytuj] Nauka

Baptyści Dnia Siódmego, podobnie, jak pozostali baptyści wierzą w:

Pismo Święte jako jedyne i bezwzględne źródło wiary i praktyki chrześcijańskiej (zasada Sola Scriptura).

Boga jedynego, w trzech osobach (Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty). Jemu tylko należy się chwała i uwielbienie. Odrzucają kult obrazów, świętych, relikwi i Maryi jako niebiblijny (zasada Soli Deo Gloria).

Zbawienie człowieka jedynie z łaski przez wiarę, niezależnie od jego uczynków. Człowiek, grzeszny z natury, nie potrafi uczynić nic co zasługiwałoby na upodobanie Boże. Dlatego też Jezus Chrystus umarł na krzyżu, ponosząc karę ciążącą na ludzkości i oferując jej życie wieczne za darmo (zasada Sola Gratia).

Nowonarodzenie (nawrócenie), jako jednorazowy akt pojednania grzesznika z Bogiem, polegający na przemianie życia człowieka (odrodzeniu) przez Ducha Świętego. Następuje ono w wyniku Bożej odpowiedzi na szczerą modlitwę grzesznika, w której uznaje on Jezusa Chrystusa za swego jedynego pana. W konsekwencji człowiek zostaje zaliczony do klasy zbawionych i jest kierowany przez Ducha Świętego. Dokonuje się to wyłącznie na podstawie wiary (zasada Sola Fide).

Zbawienie, udzielane każdemu z osobna dzięki aktowi nowonarodzenia. Nie ma wpływu na zbawienie ani przyjmowanie sakramentów, ani członkostwo w jakimkolwiek kościele, a jedynie prawdziwa więź z Chrystusem, który jest jedynym pośrednikiem między człowiekiem a Bogiem. Odrzuca się ludzkich kapłanów i orędowników (zasada Solus Christus).

Kościół, jako powszechną wspólnotę ludzi, którzy dostąpili zbawienia, niezależnie do której organizacji należą.

Aktualność darów duchowych we współczesnym kościele.

Ewangelizację jako polecenie zlecone wszystkim chrześcijanom, mające być realizowane na całej Ziemi.

Chrzest jako jeden z dwóch ustanowień Jezusa Chrystusa, jakie dał on swemu kościołowi. Przyjmowany jest po uprzednim wyznaniu wiary (publicznej deklaracji nowonarodzenia) jedynie przez osoby w wieku świadomym. Dokonuje się go przez całkowite zanurzenie katechumena w wodzie po wypowiedzeniu formuły trynitarnej. Jest zewnętrznym wyrazem uznania Jezusa Chrystusa za władcę swojego życia i przyjęciem do społeczności kościoła. Baptyści odrzucają chrzest niemowląt. Uważają go za nieważny, bezpodstawny, sprzeczny z nauką Nowego Testamentu, a przede wszystkim szkodliwy, gdyż sugeruje zbawienie bez konieczności świadomego, osobistego nawrócenia (nowonarodzenia).

Wieczerzę Pańską jako drugie ustanowienie, obchodzone na pamiątkę śmierci Jezusa Chrystusa, podczas którego wierni spożywają chleb i piją wino jako symbole męki krzyżowej. Baptyści odrzucają doktrynę transsubstancjacji (realnej obecności Chrystusa w Komunii).

Widzialne powtórne przyjście Chrystusa przy końcu świata, sąd ostateczny i zmartwychwstanie.

Rozdział państwa od kościoła i wolność sumienia.

[edytuj] Sabat

Ponadto Baptyści Dnia Siódmego wierzą, że dniem świętym, nadanym przez Boga człowiekowi już przy stworzeniu świata była sobota. W oficjalnym oświadczeniu zwrócono uwagę na to, iż:

Sabat był nadany człowiekowi przy stworzeniu (gdy jeszcze prawo mojżeszowe nie istniało).

Sabat jest czwartym przykazaniem Dekalogu.

Jezus święcił sobotę.

Apostołowie i pierwsi chrześcijanie święcili sobotę.

Zwrócenie uwagi, na to że jedynie łaska Boża zbawia człowieka poprzez wiarę, niezależnie od dobrych uczynków (np. zachowywania Sabatu).

Miłość do Boga jest powodem zachowywania sabatu.

Zachowywanie sabatu ma być objawem wolności w Chrystusie, a nie wynikać z własnych starań o zbawienie.

W odróżnieniu jednak od innych wspólnot święcących sabat, Baptyści Dnia Siódmego sprzeciwiają się wiązaniu zachowywania sabatu ze zbawieniem człowieka, czy przestrzeganiu rygorystycznych zakazów żydowskich dotyczących sabatu przez chrześcijan. Uważają, że ważność prawa mojżeszowego została zniesiona, a chrześcijanie są «pod łaską, nie pod zakonem». Dlatego też sabat, niezależnie od przepisów starego prawa, jest częścią nowego przymierza wolności.

[edytuj] Działalność

W 1995 r. Baptyści Dnia Siódmego mieli na terenie Stanów Zjednoczonych 4885 członków w 78 zborach; w Anglii – 55 członków w 2 zborach, a w Kanadzie – 40 członków w ramach jednego zboru. Zjednoczenia Baptystów Dnia Siódmego działają także w innych krajach. Światowa Federacja Baptystów Dnia Siódmego, utworzona w latach 1964-1965 obecnie jednoczy ponad 50.000 Baptystów Dnia Siódmego z 22 krajów i 17 organizacji.

Poza uznawaniem soboty (a nie niedzieli) za dzień święty, nie ma innych znaczących różnic pomiędzy Baptystami Dnia Siódmego i pozostałymi baptystami. Biura Generalnej Konferencji znajdują się w Janeswille, w stanie Wisconsin, Stowarzyszenia Misyjnego w Westerly, w stanie Rhode Island, a Komitetu Chrześcijańskiego Wychowania w Alfred Station, w stanie Nowy Jork. Generalna Konferencja Baptystów Dnia Siódmego jest członkiem Światowego Związku Baptystycznego.