August Hlond

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

August kardynał Hlond

Herb

Dewiza	Da mihi animas caetera tolle Daj mi duszę, resztę zabierz
Data wyboru	24 czerwca 1926
Urodzony	5 lipca 1881 - Brzęczkowice
Zmarł	22 października 1948 - Warszawa

August kardynał Hlond (ur. 5 lipca 1881 w Brzęczkowicach, zm. 22 października 1948 w Warszawie) - salezjanin, arcybiskup metropolita poznańsko-gnieźnieński (1926-1946), arcybiskup metropolita warszawsko-gnieźnieński (1946-1948), prymas Polski, Sługa Boży.

[edytuj] Biografia

Drugie dziecko Jana (dróżnika kolejowego) i Marii (z d. Imiel) Hlondów. Uczeń szkoły salezjańskiej, w 1893 wysłany z niej do Włoch celem kontynuowania nauki. Wstąpił do zgromadzenia księży salezjanów i w 1897 złożył śluby. Studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim zakończył 1899 doktoratem z filozofii. W 1905 otrzymał święcenia kapłańskie w Krakowie. W latach 1900-1909 kolejno nauczyciel i kierownik domów salezjańskich w Oświęcimiu, Krakowie, Przemyślu i Lwowie. W 1919 prowincjał salezjańskiej prowincji niemiecko-austriacko-węgierskiej w Wiedniu, gdzie poznał Achille Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI, który wpłynął na jego późniejszą karierę. W 1922 mianowany administratorem apostolskim w Katowicach części diecezji wrocławskiej, przyznanej Polsce w wyniku plebiscytu.

Po utworzeniu w końcu 1925 diecezji katowickiej mianowany, a 3 stycznia 1926 konsekrowany na biskupa. 24 czerwca 1926 mianowany arcybiskupem poznańsko-gnieźnieńskim, prymasem przez papieża Piusa XI, a 20 czerwca 1927 kreowany kardynałem. Jako prymas wiele wysiłku włożył w organizację Akcji Katolickiej, z centralą w Poznaniu, powstałej w 1930. Brał również udział w licznych międzynarodowych kongresach eucharystycznych oraz zorganizował w 1927 międzynarodowy kongres misyjny w Poznaniu. W 1932 wraz z ks. Ignacym Posadzym utworzył Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii zagranicznej. Prezentował ugodowe stanowisko względem rządu, zarówno przed, jak i po przewrocie majowym, odcinając się zarówno od skrajnej prawicy, jak i lewicy. Odznaczony w 1932 Orderem Orła Białego.

W 1939 opuścił wraz z rządem Polskę, udając się początkowo do Rumunii. Tam prezydent Mościcki rozważał jego osobę jako kandydata na prezydenta. Zrezygnował z niej jednak, lecz desygnowany na to stanowisko Bolesław Wieniawa-Długoszowski chciał powierzyć mu urząd premiera, z czego prymas zrezygnował.

19 września 1939 przybył do Watykanu. Działał tu na rzecz sprawy polskiej poprzez przemówienia w watykańskim radiu, udzielając wywiadów prasie oraz wykorzystując swoje wpływy osobiste. W związku z przygotowaniami Włoch do wojny z Francją musiał opuścić Rzym. Od 9 czerwca 1940 do 6 kwietnia 1943 przebywał w Lourdes, gdzie informował przywódców Zachodu o sytuacji w okupowanej Polsce. Zmuszony przez rząd Vichy przeniósł się do opactwa w Hautecombe koło Aix-les-Bains. 3 lutego 1944 aresztowany przez gestapo i internowany w Paryżu, a potem kolejno w klasztorach w Bar-le-Duc i Wiedenbrück (w Westfalii).

Po wyzwoleniu przez Amerykanów udał się do Rzymu, skąd, mimo sprzeciwu rządu w Londynie, 20 lipca 1945 wrócił do Poznania. 4 marca 1946 z jego inspiracji Papież Pius XII rozwiązał istniejącą od 1821 unię personalną metropolii poznańsko-gnieźnieńskiej i utworzył nową warszawsko-gnieźnieńską stawiając go na jej czele. Kardynał naznaczył swe urzędowanie odbudową kościołów Warszawy, powołując w tym celu radę prymasowską. W 1948 KUL przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Pochowany w podziemiach Archikatedry św. Jana.

[edytuj] Bibliografia

Ksiądz Kardynał dr August Hlond Prymas Polski. Działalność i dzieła, Katowice 1998.
Prymas Polski August Kardynał Hlond, pr. zb. pod red. P. Wieczorka, Katowice 1992.

Poprzednik
---