Świątkowice (województwo łódzkie)
Z Wikipedii
Świątkowice | |
Województwo | łódzkie |
Powiat | wieruszowski |
Gmina | Lututów |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
43 |
Tablice rejestracyjne | EWE |
Świątkowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Lututów.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
Wioska położona 12 km na pn. od Wielunia, wzmiankowana w 1406 r. W 1552 r. miała tu folwark Anna Kłomnicka, później wioska była w posiadaniu Tarnowskich herbu Jelita. Powstańczym naczelnikiem powiatu wieluńskiego w Powstaniu styczniowym był Pelagiusz Cielecki ze Świątkowic. Ostatnimi jej właścicielami byli Ciemieniewscy. W 1939 r. przebiegała tędy tzw. operacyjna linia czat (Grabów - Prosna - Ostrówka - Świątkowice - Wieluń - Warta - Parzymiechy), obsadzoana przez oddział wydzielony z 10 DP, dowodzony przez płk. Jerzego Grobickiego.
Znajduje się tu jeden z najpiękniejszych staropolskich dworów przykryty gontowym łamanym dachem polskim z "wolimi oczkami". Jest to budowla barokowa z końca XVIII w., na rzucie prostokąta, z portykiem wspartym na dwóch parach profilowanych słupów, przebudowana po 1960 r.
W otoczeniu dworu park założony w poł. XIX w., a przebudowany w l. 1890-1900, o powierzchni 10,20 ha, z pomnikowymi okazami drzew i rzadkimi krzewami. Tuż przy dworze rośnie 600-letni cis. Przez park przepływa Struga Węglewska - dopływ Prosny.
Zobacz też: Świątkowice