Środek probacyjny
Z Wikipedii
Środek probacyjny to instytucja prawa karnego materialnego i wykonawczego realizująca wychowawcze i szczególnoprewencyjne cele reakcji prawnokarnej sprawcy przestępstwa.
Środek probacyjny służy resocjalizacji uznanego winnym zarzucanego mu czynu zabronionego, zazwyczaj stosowany wobec osób zagrożonych lub skazanych na karę pozbawienia wolności. W tym wypadku instytucja daje szansę sprawcy na poprawę w warunkach wolnościowych, bez wykonywania kary w całości lub części albo uniknięcie kary w przypadku pozytywnego przebiegu próby przy warunkowym umorzeniu postępowania karnego.
Ogólnym warunkiem jego zastosowania wobec sprawcy jest pozytywna prognoza kryminologiczna przejawiająca się w założeniu, że dotychczasowa postawa skazanego oraz jego zachowanie po popełnieniu przestępstwa dają duże prawdopodobieństwo przestrzegania przez niego porządku prawnego w przyszłości. Środek probacyjny stosowany jest przez okres próby, podczas którego zachowanie skazanego sprzeczne z nałożonymi na niego obowiązkami może skutkować wykonaniem orzeczonej wobec niego kary albo podjęciem warunkowo umorzonego postępowania.
W polskim prawie karnym wyróżnia się następujące postaci środków probacyjnych:
- warunkowe zawieszenie wykonania kary
- warunkowe przedterminowe zwolnienie
- warunkowe umorzenie postępowania
- skrócenie kary ograniczenia wolności
- uznanie środka karnego za wykonany
- uznanie zakazu za wykonany.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 – Kodeks karny
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy.
Przeczytaj zastrzeżenia dotyczące pojęć prawniczych Portal Prawo |