Zouk
Zouk is een muziekstijl uit Kaapverdië en dans Brazilië. Het woord zouk betekent feest in het Creools.
Inhoud |
[bewerk] Muziek
De muziekstijl zouk is ontstaan op de Caribische eilanden Guadeloupe en Martinique en is in de eerste instantie groot gemaakt door de band Kassav. Het vindt de roots muziekstijlen zoals de Cadence. Dezelfde soort sound is ook in Afrikaanse landen zoals Angola ontwikkeld en staat daar bekend onder de naam kizomba, alhoewel de naam zouk ook gebruikt wordt. Veel artiesten uit Kaapverdië (Cabo Verde), zoals Gil Semedo of Suzana Lubrano maken vergelijkbare muziek, die vaak invloeden hebben uit de Cabo Swing.
Naast de snellere, uptempo zouk is een nieuwe, langzame en romantische stijl ontwikkeld die de naam zouklove draagt.
Bekende andere namen in de zoukwereld zijn: Philip Monteiro, Johnny Ramos, Soumnia, Princess Lover, Kaysha, Quatro+, Elizio en Edith Lefel
[bewerk] Dans
Je zou kunnen zeggen dat de zouk de "nieuwe lambada" is. Omdat het ritme van de zouk perfect geschikt is om lambada op te dansen, is in Brazilië de lambada de basis van de dans die bij zouk hoort. Omdat veel zoukmuziek Franstalig is, noemen Brazilianen zouk soms de "Franse lambada".
De oorspronkelijke lambada is een vrij snelle dans, die vooral in de jaren 1980 populair was. De muziek is echter nauwelijks nog in trek. De dans is rustiger en zwieriger, en wordt daardoor als sensueel en romantisch ervaren.
Opvallend bij zouk is net als bij de lambada het vele "haarzwaaien": het haar wordt door een knik of draai met het hoofd naar voren -, naar achteren -, of opzij gegooid. Dit kan zwaar zijn voor de nek. Door het vele achteroverbuigen van de dames, krijgt ook de rug het zwaar te verduren. Deze bewegingen schrikken sommige mensen af, omdat ze bang zijn voor blessures. Toch kan zouk ook prima zonder deze bewegingen worden gedanst.
Er zijn ruwweg drie dansen die sterk op elkaar lijken. De langzame en sensuele zouk, die gestapt wordt op 1-34 in een vierkwartsmaat (lang-kort-kort) en veel diepe bewegingen telt, de oorspronkelijke lambada waarbij wordt gestapt op 123 en de nadruk ligt op de bewegingen boven de gordel, en daarom geschikt is voor veel snellere uptempomuziek. En een tussenvorm, de lambazouk, die de 123 als basis neemt, maar veel van de diepe bewegingen van de zouk heeft overgenomen.
