Won't Get Fooled Again
| "Won't Get Fooled Again" | ||
|---|---|---|
| Single van: The Who |
||
| Van het album: Who's Next |
||
| Releasedatum | 1971 | |
| Soort drager | 45 | |
| Opname | mei 1971 | |
| Genre | Rock | |
| Duur | 08:33 | |
| Label | Polydor | |
| Schrijver(s) | Pete Townshend | |
| Producer(s) | The Who & Glyn Johns | |
| Hitlijsten | ||
|
||
|
|
||
| "See Me, Feel Me"/"Overture" (1970) |
"Won't Get Fooled Again"/"I don't even know myself" (1971) |
"Let's See Action"/"When I Was A Boy" (1971) |
"Won't Get Fooled Again" is een Engelstalig rocknummer gemaakt door de Britse rockband The Who. Het nummer is geschreven door gitarist en bandlid Pete Townshend en is verschenen in singleversie en op de plaat Who's Next.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Het nummer verscheen in 1971 op het album Who's Next en is laterna verschenen op verschillende andere opnamen, zoals de live soundtrack van de documentaire over The Who: The Kids Are Alright. Won't Get Fooled Again is vooral bekend geworden door het jengelende synthesizergeluid dat gedurende het gehele nummer tegen de power chords van de gitaar van Townshend in blijft gaan. De synthesizer is het hele nummer op de achtergrond aanwezig, totdat het instrument rond ongeveer 06.35 de achtergrond verruilt voor de voorgrond en er een synthesizersolo ontstaat. Een climax volgt doordat Keith Moon op 07.31 het drumstel weer weet te vinden en hij de solo overneemt. Deze wordt gevolgd door een geweldige schreeuw op het tijdstip van 07.45 door zanger Roger Daltrey. Deze schreeuw wordt vaak beschouwd als een beslissend punt in de historie van de Rock and Roll. Het nummer is in verhouding tot de meeste nummers van The Who vrij lang met zijn acht à negen minuten. Er is ook een kortere versie van het nummer uitgebracht (± 6 minuten), die op radio en op programma's als Top Of The Pops te zien en beluisteren was/is.
[bewerk] Betekenis
Zoals zoveel andere nummers wordt er door veel luisteraars gedisussiëerd over de betekenis van Won't Get Fooled Again. Één interpretatie is dat het nummer zich verzette de "revolutie" uit de sixties. Om deze redenen werd het nummer verboden in Zuid-Korea, totdat in 1990 de democratie ook hier de vrije hand kreeg. Zo ook de laatste regels van het nummer: "Meet the new boss, same as the old boss", waarmee bedoeld wordt dat een revolutie niets helpt: de nieuwe baas is geen spat beter dan de oude. In een interview dat een Amerikaanse gepensioneerde luitenant-generaal in het TIME Magazine in april 2006 gaf, sprak hij over het nummer en noemde hij het een "anti-oorlogsnummer" dat "een zin van verraad door de leiders van de natie overbracht, die ons land in een dure en onnodige oorlog in Vietnam geleid hadden". [1]
[bewerk] Gebruik in de media
- "Won't Get Fooled Again" wordt gebruikt als de titelsong van de televisieserie CSI: Miami, dat wekelijks te zien is op RTL 5.
- "Won't Get Fooled Again" werd gebruikt in een aflevering van The Simpsons in episode BABF20 ("A Tale of Two Springfields"), waarin The Who een gastoptreden verzorgde.
- "Won't Get Fooled Again" is ook gebruikt voor de reclame van de Nissan Maxima die in 2000 nieuw uitkwam.
- "Won't Get Fooled Again" werd gebruikt als achtergrondmuziek in de documentaire Supersize Me van Morgan Spurlock.
- Michael Moore wilde het nummer gebruiken om het einde van zijn documentaire Fahrenheit 9/11 kracht bij te zetten. De reden dat Moore dit wilde gebruiken was dat President Bush voor zijn herverkiezing had gezegd: — "There's an old saying in Tennessee — I know it's in Texas, probably in Tennessee — that says, fool me once, shame on — shame on you. Fool me — you can't get fooled again." Vertaling: "((...) Hou me voor de gek, je kunt niet nogmaals voor de gek gehouden geworden"). Desalniettemin werd de toestemming geweigerd en werd het nummer "Rockin' In The Free World" van Neil Young gebruikt. Pete Townshend heeft later gezegd dat hij geen toestemming aan Moore had gegeven omdat deze hem had "gepest" over zijn weigering en verdedigde zijn standpunt ook nog eens door te zeggen dat hij "niet overtuigd" was door Moore's laatste film: Bowling for Columbine. [2]
[bewerk] Benefiet
The Who speelde/speelt dit nummer op verschillende benefietconcerten:
- In 1985 hebben zij dit nummer gebruikt in de line-up van Live Aid in het Wembley Stadium, samen met "Love, Reign O'er Me".
- Toen in 2001 aanslagen werden gepleegd op het World Trade Center en het Pentagon heeft The Who Won't Get Fooled Again gespeeld op het benefietconcert "Concert for New York" samen met de songs "Who Are You", "Baba O'Riley" en "Behind Blue Eyes".
- Ook op Live 8 op 2 juli 2005 was The Who weer van de partij om Bob Geldof te steunen. Dit keer was de line-up "Who Are You" samen met Won't Get Fooled Again en vond het plaats in het Hyde Park in Londen, waar zij speelden voor 200.000 mensen.
[bewerk] Trivia
- Het nummer staat op #133 op de Lijst van Rolling Stone's 500 beste nummers aller tijden.
- Stond #1 in National Review Online's 50 Beste conservatieve Rock songs.
- In maart 2005 plaatste Q magazine het nummer op #7 in de lijst van de 100 beste gitaarnummers.
- Dit nummer wordt bij bijna elk concert dat The Who geeft gespeeld.
[bewerk] Zie ook:
[bewerk] Externe Links
 |
|---|
| Klassieke lineup |
| Roger Daltrey - Pete Townshend - John Entwistle - Keith Moon |
|
Kenney Jones - John 'Rabbit' Bundrick - Pino Palladino - Zak Starkey |
| Peter Meaden | Kit Lambert | Chris Stamp |
| Studioalbums |
| "My Generation" (1965) - "A Quick One" (1966) - "The Who Sell Out" (1967) - "Tommy" (1969) - "Who's Next" (1971) - "Quadrophenia" (1973) - "The Who by Numbers" (1975) - "Who Are You" (1978) - "Face Dances" (1981) - "It's Hard" (1982) - "Endless Wire" (2006) |
| Rock - Muziek - Britse Band |
