Witte aronskelk
| Witte aronskelk | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||
| Zantedeschia aethiopica (L.) Spreng. (1826) |
De witte aronskelk (Zantedeschia aethiopica) is een 60 – 150 cm hoge, giftige, overblijvende plant met een stevige wortelstok. De bladeren zijn allen grondstandig en hebben een iets vlezige, tot 60 cm lange steel. De hart- tot pijlvormige bladschijf is 15 – 50 cm lang, 10 – 25 cm breed, taai en heeft een krachtige middennerf met daaruit ontspringende talrijke, evenwijdig lopende zijnerven met verschillende dikte en nauwelijks netvormige verbondenheid.
Inclusief steel kan de bloeiwijze een lengte van meer dan 1 m bereiken. De bloeiwijze beslaat uit een 12 – 26 cm lang, wit, trechtervormig opgerold, in een overhangende punt uitlopend schutblad (spatha) en een 6 – 8 cm lange, lichtgele bloeikolf. De bloemen zijn zeer klein en nauwelijks zichtbaar. Aan de onderkant van de bloeikolf groeien de vrouwelijke bloemen en daarboven de mannelijke bloemen. De plant heeft kruisbestuiving nodig om vruchten te geven. Na de bevruchting ontstaan er ronde besvruchten die worden omgeven door de resten van het schutblad.
De witte aronskelk is ondanks wat de wetenschappelijke naam aangeeft niet afkomstig uit Ethiopië, maar is inheems in Zuid-Afrika. In de buurt van Kaapstad komt hij voor bij watervlaktes. Hij groeit op drassige gronden, waar het niet te streng vriest zodat de in de modder verborgen wortelstok niet wordt bereikt. Hij is ingeburgerd op veel plekken in de (sub)tropen en op sommige plaatsen in Zuid- en West-Europa. Hij komt onder andere voor op de Canarische Eilanden en Madeira. In Australië wordt hij beschouwd als een te bestrijden onkruid omdat hij uit ieder los stukje wortelstok weer opkomt.
In België en Nederland wordt een cultivar met kortgesteelde bloeiwijzen aangeboden als kamerplant.
