Willy Spühler
Willy Spühler (Zürich, 31 januari 1902 - 31 mei 1990), was een Zwitsers politicus.
Willy Spühler studeerde economie aan de Universiteit van Zürich en in Parijs. In 1925 behaalde hij de doctorstitel. Hij was daarna in het bankwezen werkzaam.
In 1928 werd Spühler voor de Sociaal-Democratische Partij (SP) in de gemmenteraad van Zürich gekozen en in 1938 in de Nationale Raad (federaal parlement). Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte Spühler voor het Centraal Bureau voor de Oorlogseconomie en van 1942 tot 1959 was hij wethouder volksgezondheid en economische zaken van de stad Zürich.
Van 1957 tot 1959 van de nationale radio en televisie.
Willy Spühler werd op 17 december 1959 in de Bondsraad gekozen. Hij bleef in de Bondsraad tot 31 januari 1970. Hij beheerde het Departement van Posterijen en Spoorwegen (1960-1965), sinds 1962 het Departement van Transport, Communicatie en Energie genaamd. Hij beheerde van 1966 tot 1970 het Departement van Politieke Zaken.
Als minister van Energie was hij groot voorstander van de bouw van kerncentrales ter vervanging van waterkrachtcentrales. De eerste kerncentrale werd gebouwd in Beznau.
Als minister van Buitenlandse Zaken bepleitte hij tevergeefs Zwitserland's lidmaatschap van de Verenigde Naties, daar de meerderheid van de bevolking hiertegen bleef. Tijdens de Wereldtentoonstelling van 1967 in Québec hield hij een toespraak over de meertaligheid in Zwitserland. Deze toespraak kwam een week na De Gaulle's Vive le Québec libre!. In 1968 veroordeelde hij de inval van de Warschaupactstaten in Tsjechoslowakije met ongekende felheid.
Willy Spühler was in 1962 en 1967 vicepresident en in 1963 en 1968 bondspresident.
Na zijn aftreden was Spühler voorzitter van Pro Helvetia (een vereniging ter promotie van Zwitserland in het buitenland) en voorzitter van de Commissie van de Zwitserse Aanwezigheid in het Buitenland.
[bewerk] Zie ook:
[bewerk] Externe link:
| Voorganger: Hans Streuli |
Lid van de Zwitserse Bondsraad 1959-1970 |
Opvolger: Pierre Graber |
