Wilhelm Ackermann
Wilhelm Ackermann (Schönebecke, 29 maart 1896 — Lüdenscheid, 24 december 1962) was een Duitse wiskundige en is het beroemdst vanwege de Ackermannfunctie die naar hem vernoemd is.
Ackermann werd geboren op 29 maart 1896 in Schönebecke (toen district Altena, nu een deel van gemeente Herscheid), Duitsland, en ontving zijn doctorale titel in 1925 met zijn thesis Begründung des „tertium datur“ mittels der Hilbertschen Theorie der Widerspruchsfreiheit, die een consistentiebewijs van rekenkunde zonder inductie bevatte. Vanaf 1929 tot 1948 onderwees hij op de hogeschool van Arnoldinum in Burgsteinfurt, en daarna tot 1961 in Lüdenscheid. Hij was ook een lid van de Akademie der Wissenschaften (Academie van Wetenschappen) in Göttingen, en was een ereprofessor aan de Universität Münster (Westfalen).
Hij schreef Grundzüge der Theoretischen Logik (Grondbeginselen van de Theoretische Logica) met David Hilbert, over het Entscheidungsproblem. Tevens schreef hij consistentiebewijzen voor verzamelingenleer (1937), volledige rekenkunde (1940), type-vrije logica (1952) en een nieuwe axiomatisering van verzamelingenleer (1956). Hij schreef het boek Oplosbare gevallen van het beslissingsprobleem (1954).
