Wilde akelei
| Wilde akelei | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Aquilegia vulgaris |
De wilde akelei (Aquilegia vulgaris) is een vaste, 45 tot 60 cm hoge stinzenplant uit de ranonkelfamilie. Is zeer zeldzaam in Zuid-Limburg, maar komt elders verwilderd veel voor.
Inhoud |
[bewerk] Algemeen
De plant bloeit van mei tot juli met 3 tot 5 cm grote bloemen, die 5 opvallend gepunte paarsblauwe, roodpaarse, roze of witte kroonbladen en talrijke meeldraden hebben. De punt wordt gevormd door een honingklier (nectarie). De vrucht is een kokervrucht.
[bewerk] Verspreiding
De standplaats van deze planten is op vochtige, beschaduwde grassige plekken en op lichte plaatsen in een loofbos. De plant is inheems in de gematigde zones van Europa en Azië. Vroeger werd de plant ook veel op begraafplaatsen aangeplant.
[bewerk] Gebruik
Alle delen van de plant zijn zwakgiftig, Er werd in de volksgeneeskunst werking tegen reumatiek en mond- en keelontstekingen aan toegeschreven. Hildegard van Bingen beschreef de plant reeds in de 12e eeuw.[1]
[bewerk] Referenties
- ↑ Hüsstege G. (1976). Zakflora voor bos en heide. Helmond/Antwerpen: Uitgeverij Helmond/Standaard Uitgeverij.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Aquilegia vulgaris op Wikimedia Commons. |
