Werkloosheidsuitkering
Een werkloosheidsuitkering is een uitkering door een overheidsinstelling aan een werknemer die buiten zijn of haar schuld werkloos wordt en in staat en bereid is te werken.
Inhoud |
[bewerk] Algemene regels
De werkloosheidsuitkering moet dus worden onderscheiden van uitkeringen wegens ziekte en invaliditeit, contractueel of wettelijke verplichte uitkeringen door werkgevers, en gewone en vervroegde pensioenuitkeringen. In tegenstelling tot bijstandsuitkeringen en uitkeringen door het OCMW is de werkloosheidsuitkering niet afhankelijk van het vermogen van de ontvanger. Verder moet de werkloosheidsuitkering worden onderscheiden van werkverschaffing, waarbij voormalige werklozen een loon krijgen voor onrendabel werk. Ook bestaan er in veel landen aparte regelingen voor ontslagen ambtenaren en politici. Doorgaans eindigt de werkloosheidsuitkering meestal wanneer de ontvanger een nieuwe baan gevonden heeft, zich als zelfstandig ondernemer vestigt of de pensioengerechtigede leeftijd bereikt. Indien de werkloze geen vrijstelling heeft, is de werkloze verplicht passend werk te aanvaarden en actief naar werk te zoeken.
[bewerk] Theorie
Veel economen zijn van mening dat een werkloosheidsuitkering een negatief effect op de welvaart heeft omdat werklozen daardoor minder geneigd zijn om snel een andere baan te zoeken. Anderen zijn juist van mening dat een werkloosheidsuitkering de werklozen een betere mogeliijkheid biedt de meest geschikte baan te zoeken. In de ogen van de eersten is het bijvoorbeeld een zegen voor de maatschappij als een leraar de dag na zijn ontslag als schoonmaker aan het werk moet, volgens de tweede groep is dit vernietiging van maatschappelijk kapitaal.
[bewerk] De werkloosheidsuitkering in België
Een werkloosheidsuitkering wordt toegekend om het verlies aan beroepsinkomsten te vervangen, of wachtuitkeringen aan pas afgestudeerden. In België wordt het geregeld door de werkloosheidsverzekering dat een onderdeel van de sociale zekerheid is. Het wordt beheerd en georganiseerd door de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA).
In België kan men een uitkeringsaanvraag indienen zodra men niet langer loon ontvangt:
op het einde van de opzeggingstermijn, indien men ontslagen is met «gepresteerde» opzeggingstermijn; op het einde van de arbeidsovereenkomst, indien men een arbeidsovereenkomst voor een bepaalde tijd had; op het einde van de periode die gedekt is door de verbrekingsvergoeding, indien men met vergoeding is ontslagen; op het einde van een wachttijd, voor pas afgestudeerden.
Bijkomend dient men te voldoen aan de toelaatbaarheidsvoorwaarden.
[bewerk] De werkloosheidsuitkering in Nederland
In Nederland wordt een werkloosheidsuitkering alleen verstrekt aan mensen die te voren een bepaalde tijd gewerkt hebben, dus niet aan schoolverlaters. Ook werknemers die hun ontslag aan zich zelf te danken hebben, zoals mensen die met hun ontslag hebben ingestemd of op staande voet ontstagen zijn komen niet in aanmerking voor een werkloosheidsuitkering.
