Wateraardbei
| Wateraardbei | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Potentilla palustris |
|||||||||||||||||||
 |
De wateraardbei (Potentilla palustris syn. Comarum palustre) is een vaste plant en staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend maar sterk afgenomen. De wateraardbei komt voor in Europa, Siberië, Groenland en Noord-Amerika.
De plant wordt 30 tot 90 cm hoog en heeft veervormig samengestelde bladeren. De bijna kale stengelbladeren zijn 5 tot 7 tallig en van onderen blauwachtig groen. De schutbladeren zijn drietallig. De plant heeft een kruipende, houtige wortelstok.
Wateraardbei bloeit in Nederland in juni en juli met donkerrode bloemen in losse enkelvoudig gevorkte bijschermen. De kroonbladen zijn ongeveer evenlang als de zwartachtige roodbruine kelkbladen. De kelk is bij rijpheid verdikt. Tijdens de bloei scheidt een schijfvormige honingklier, die zich bevindt tussen de meeldraden en de vruchtbodem, nectar uit. Hierdoor worden vliegen, bijen en hommels, die voor de bestuiving zorgen, gelokt.
De talrijke dopvruchtjes zijn glad en glanzend.
De plant komt voor in matig voedselarme venen en in ondiep water, tot 20 cm diep, van veenplassen, vennen, duinvalleien, nat grasland, spoorsloten en greppels.
[bewerk] Gebruik
De wortelstok bevat zeer veel looistoffen en een rode kleurstof. Vroeger werd de wortelstok bij diarree en voor het looien en roodkleuren van stoffen gebruikt.
[bewerk] In andere talen
- Duits: Sumpf-Blutauge
- Engels: Marsh cinquefoil, Purple cinquefoil
- Frans: Potentille des marais
