Warmtekrachtkoppeling
Warmtekrachtkoppeling is de gecombineerde opwekking van warmte en elektriciteit (kracht).
Elektriciteitscentrales hebben een elektrisch rendement van ca 40%, de rest van de energie uit de gebruikte brandstoffen komt vrij als warmte. Deze warmte kan ook voor andere toepassingen gebruikt worden. Op deze manier kan veel brandstof worden bespaard.
Inhoud |
[bewerk] Stadsverwarming
De afvalwarmte van grote centrales wordt soms gebruikt voor stadsverwarming. In de zomer is er geen warmtevraag, dan wordt de warmte op de normale manier geloosd via koeltorens of directe lozing op het oppervlakte water. Het is echter ook mogelijk de in de zomer geproduceerde warmte op te slaan in watervoerende lagen in de bodem, en in de winter alsnog te gebruiken voor gebouwverwarming. Dit wordt onder andere toegepast door twee kleine WKK-centrales op de campus van de Universiteit Utrecht.
In Gent ligt ook stadsverwarming, o.a. enkele gebouwen van de UGent zijn hierop aangesloten.
[bewerk] Decentrale warmtekrachtkoppeling
Bij decentrale warmtekrachtkoppeling is de productie meestal aangepast aan de warmtevraag. De elektriciteit die zelf niet gebruikt wordt , wordt dan aan het elektriciteitsnet geleverd. Decentrale WKK wordt onder andere toegepast in de glastuinbouw. Daarbij wordt naast warmte ook CO2 uit de centrale gebruikt.
[bewerk] Micro-Warmtekrachtkoppeling
Zie Micro warmtekrachtkoppeling
[bewerk] Overheidsbeleid in Nederland
In Nederland wordt decentrale warmtekracht gestimuleerd met de MEP-regeling.
