Walvisbaai
Walvisbaai is de belangrijkste zeehaven van Namibië. Hoewel het land op 21 maart 1990 onafhankelijk werd van Zuid-Afrika duurde het vier jaar langer totdat Walvisbaai aan Namibië werd overgedragen. De in Walvisbaai gevestigde visserij-industrie vormt een belangrijk deel van het BNP in Namibië.
[bewerk] Geschiedenis
Op weg om rond Afrika naar India te varen kwam Bartolomeus Diaz op 8 december 1487 aan in de natuurlijke baai van Walvisbaai. Hij noemde de baai O Golfo de Santa Maria da Conceição. De naam is niet blijven hangen en de Portugezen deden verder geen moeite om de baai voor zich te behouden.
In 1793 nemen de Nederlandse autoriteiten van de Kaapkolonie bezit van Walvisbaai. In 1878 is het de beurt aan de Britten om Walvisbaai te claimen. Tijdens de conferentie van Berlijn (1884-'85) wordt dit bevestigd, Walvisbaai wordt een Britse enclave in de Duitse kolonie Duits Zuidwest-Afrika.
In 1910 gaat Walvisbaai samen met de Kaapkolonie op in de Unie van Zuid-Afrika, een zelfregerend deel van het Britse Rijk. In 1911 worden met Duitsland de precieze grenzen van de enclave bepaald. Het gebied beslaat een oppervlakte van 1124 km² tussen de riviermondingen van de Swakop en de Kuiseb.
Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog nemen Zuid-Afrikaanse troepen de macht over in Namibië en vormt Walvisbaai onderdeel van het door Zuid-Afrika geregeerde Zuidwest-Afrika. Na de onafhankelijkheid van Namibië in 1990 behoort de enclave Walvisbaai nog tot en met 28 februari 1994 tot Zuid-Afrika. Per 1 maart 1994 is de enclave opgegaan in Namibië.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Walvisbay op Wikimedia Commons. |
